Janusz Podkul

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Janusz Podkul
Jan Podkul
Ilustracja
Janusz Podkul (pośrodku, 2013)
Data i miejsce urodzenia

1 kwietnia 1946
Krościenko Wyżne

Data śmierci

29 lipca 2022

Narodowość

polska

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi
Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury” Odznaka „Zasłużony dla Sanoka”

Janusz Podkul, właśc. Jan Podkul (ur. 1 kwietnia 1946 w Krościenku Wyżnym, zm. 29 lipca 2022) – polski choreograf, instruktor tańców ludowych.

Miejsce pochówku J. Podkula

1998

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w 1946 w Krościenku Wyżnym[1][2]. Ukończył naukę w Liceum Ogólnokształcącym w Krośnie[1]. Absolwent kursów w zakresie tańców ludowych[1]. Po dwóch latach studiów mając 20 lat ukończył kilka dwuletnich kursów tanecznych w Poznaniu, Krakowie, Rzeszowie[3]. Później w Krośnie i okolicach prowadził zespoły taneczne i był instruktorem tańca[3].

W 1968 podjął pracę w Zakładowym Domu Kultury Sanockiej Fabryki Autobusów „Autosan” na stanowisku choreografa i reżysera programów estradowych[2]. Trafił wtedy do działającego przy tej placówce Zespołu Pieśni i Tańca „Autosan”, w którym miał zająć się tańcem (dotąd występowali w nim soliści i chóry)[3]. Z tą formacją pracował przez 23 lata i był choreografem do 1992[2][3]. Wraz z zespołem uczestniczył w nagraniach telewizyjnych, występował w kraju i zagranicą oraz zdobywał tam wiele nagród[1][2]. Odszedł z zespołu wraz z likwidację sanockiego ZDK[3]. Następnie utworzył nowy zespół tańca, krótkotrwale działający w Osiedlowym Domu Kultury „Gagatek”, a w 1993 przeniesiony do Sanockiego Domu Kultury[3][2]. Nową formację nazwał Zespół Tańca Ludowego „Sanok” i był jego instruktorem, choreografem i kierownikiem artystycznym[3][2]. Także ten zespół był wielokrotnie nagradzany w Polsce i poza granicami, m.in. zdobył I miejsce na Festiwalu Pieśni i Tańca „Pogórze” w 1994 i specjalne wyróżnienie na Ogólnopolskim Przeglądzie Tańców Narodowych w Rzeszowie[1][2].

Zmarł 29 lipca 2022[4]. Jego prochy zostały pochowane w kolumbarium na Cmentarzu Centralnym w Sanoku[5].

Odznaczenia i nagrody[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e Jolanta Ziobro. Nagrody Miasta Sanoka AD 1997. „Tygodnik Sanocki”. Nr 19 (339), s. 1, 8 maja 1998. 
  2. a b c d e f g h Franciszek Oberc. Samorząd miejski Sanoka a wybitni sanoczanie. „Zeszyty Archiwum Ziemi Sanockiej”. Nr 11: Samorząd Gminy Miasta Sanoka 1990–2010, s. 538, 2014. Fundacja „Archiwum Ziemi Sanockiej”. ISSN 1731-870X. 
  3. a b c d e f g Katarzyna Sochacka. Proponuję to, co niemodne. „Tygodnik Sanocki”. Nr 27, s. 9, 7 lipca 2000. 
  4. Edyta Wilk: Nie żyje Janusz Podkul. tygodniksanocki.pl, 2022-07-30. [dostęp 2022-12-09].
  5. Przy dźwięku dostojnego poloneza w ostatnią swoją drogę wyruszył śp. Jan Podkul. Żegnali go wychowankowie i przyjaciele. korsosanockie.pl, 2022-08-03. [dostęp 2022-12-09].
  6. M.P. z 2013 r. poz. 500.
  7. Wysokie odznaczenia dla wieloletnich działaczy sportowych i kulturalnych. „Gazeta Sanocka – Autosan”. Nr 23, s. 5, 1-15 grudnia 1976. 
  8. SFA – „Zasłużona dla Sanoka”. „Gazeta Sanocka – Autosan”. Nr 11, s. 1, 10-20 kwietnia 1978. 
  9. Zbigniew Osenkowski. Kalendarium sanockie 1995-2000. „Rocznik Sanocki”. Tom VIII, s. 347-348, 2001. ISSN 0557-2096.