Przejdź do zawartości

Jarosław Klejnocki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jarosław Klejnocki w styczniu 2012 roku

Jarosław Klejnocki (ur. 7 października 1963 w Warszawie) – polski pisarz i poeta, eseista, krytyk literacki oraz nauczyciel akademicki. Od 2010 dyrektor Muzeum Literatury im. Adama Mickiewicza w Warszawie.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Absolwent XLII Liceum Ogólnokształcącego im. Marii Konopnickiej w Warszawie oraz Polonistyki na Uniwersytecie Warszawskim. Współautor (wraz z Barbarą Łazińską i Dorotą Zdunkiewicz-Jedynak) podręczników do nauki języka polskiego w szkołach ponadgimnazjalnych („Słowa i teksty”). W latach 1988–2008 nauczyciel języka polskiego w stołecznych liceach (XVII LO im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego – gdzie przez dwa lata był wicedyrektorem – 42 Niepubliczne Liceum Ogólnokształcące). W latach 1990–1991 także wizytator szkół średnich w warszawskim Kuratorium Oświaty i Wychowania, a w latach 1991–1992 nauczyciel – konsultant w Centralnym Ośrodku Doskonalenia Nauczycieli. Nauczyciel mianowany, egzaminator-weryfikator Okręgowej Komisji Egzaminacyjnej w Warszawie. Jest członkiem Polskiego PEN Clubu, w latach 1997–2015 należał do Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. Członek założyciel Stowarzyszenia Unia Literacka.

Związany z Uniwersytetem Warszawskim, gdzie w roku 1988 obronił pracę magisterską („Żywioł autobiografizmu w wybranych utworach Tadeusza Konwickiego po 1956 roku”) oraz doktorat traktujący o poezji Adama Zagajewskiego (w 2001 roku, wydany później w formie książkowej: „Bez utopii? Rzecz o poezji Adama Zagajewskiego”, 2002). Habilitował się na Wydziale Polonistyki UW (na podstawie dorobku naukowego oraz rozprawy pod tytułem „Przez wiersze. Szkice interpretacyjne”) w październiku 2017 roku. Obecnie adiunkt na Wydziale Polonistyki UW (specjalność: metodyka nauczania, polska literatura współczesna, teoria i praktyka interpretacji oraz recepcji). W latach 2005–2007 Kierownik Zakładu Edukacji Literackiej w Instytucie Literatury Polskiej UW, w latach 2007–2008 p.o. zastępcy Dyrektora Instytutu Polonistyki Stosowanej UW. Stypendysta rządu USA (1992) oraz programu Research Support Scheme (RSS) dla naukowców z Europy Środkowo-Wschodniej (1996–1999). Wielokrotnie otrzymywał stypendium naukowe JMR Uniwersytetu Warszawskiego oraz stypendium twórcze Ministra Kultury RP. W roku 2011 uhonorowany Nagrodą Światowego Dnia Poezji, ustanowioną przez UNESCO.

W sierpniu 2009 rozpoczął pracę w Muzeum Literatury im. Adama Mickiewicza w Warszawie, 1 stycznia 2010 został p.o. dyrektora tej instytucji, a od 1 lipca 2010 jest jej dyrektorem. W grudniu 2016 roku, decyzją Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, uzyskał tytuł kustosza dyplomowanego.

W latach 2010–2019 roku członek jury Warszawskiej Premiery Literackiej; w latach 2012–2015 członek Społecznej Rady Kultury przy Prezydent Miasta Stołecznego Warszawy, Hannie Gronkiewicz-Waltz.

Twórczość

[edytuj | edytuj kod]
Powieści
  • Jak nie zostałem menelem (próba autobiografii antyintelektualnej) (2002)
  • Przylądek pozerów: powieść antykryminalna (2005)
  • Południk 21 (2008)
  • Człowiek ostatniej szansy (2010)
  • Opcje na śmierć (2012)
Poezja
  • Oswajanie (1993)
  • Miasto otwarte (1995)
  • Okruchy (1997)
  • W drodze do Delft: piętnaście portretów (1998)
  • Krótka historia przeistoczeń (epigramaty) (1999)
  • Mr. Hyde (1999)
  • Reporterzy, fotograficy, zawiedzeni kochankowie (2002)
  • Skarby dni ostatecznych. Psalmy, epigramaty, lamenty, litanie (2005)
  • Victoria. Wiersze ostatnie (2009)
  • Miasto otwarte (2011). Wydanie II, I elektroniczne
  • Zaprzysiężony. Sworn (2011). Dwujęzyczny – polski i angielski – wybór wierszy
  • W proch (2011). Edycja w formie e-booka, ISBN 978-83-63062-05-7
  • Elegia na śmierć szczegółów. Wiersze wybrane Oprac. R. Wiśniewski (2012)
  • Ciemne Zwierciadło (2016) na książce wydrukowany wyłącznie ISBN 978-83-89492-75-X, ISBN 978-83-89492-75-3
Eseje
  • Zagłada ogrodu (1996)
  • Piołun i inne eseje chodnikowe (1999)
  • Ulica Słodkich Migdałów i inne opowieści (2024) ISBN 978-83-7866-696-7
Opowiadania
  • Proste zlecenie w: Opowiadania letnie a nawet gorące (2006)
  • Złamane serce w: Opowiadania szkolne (2007)
  • Papierowi ludzie w: Opowiadania pełne pasji (2008)
  • Wyprawa w: Opowiadania pod psem i kotem (2008)
  • Zbrodnia doskonała w: Opowiadania kryminalne (2009)
  • Popołudniowa herbatka w: Rzeczy warszawskie z dreszczem (2018)
  • Lista w: Rzeczy warszawskie z dreszczem (2018)
  • Na chwałę korony w: Rzeczy warszawskie z dreszczem (2018)
  • Rowery w: Rzeczy warszawskie z dreszczem (2018)
Krytyka literacka
  • Chwilowe zawieszenie broni, O twórczości tzw. pokolenia bruLionu (1986–1996) (1996, ISBN 83-86056-32-0) – wraz z Jerzym Sosnowskim
  • Bez utopii? Rzecz o poezji Adama Zagajewskiego (2002)
  • Literatura w czasach zarazy (2006), ISBN 83-7469-309-6
  • Przez wiersze. Szkice interpretacyjne (wokół wybranych wierszy kilku poetów urodzonych w latach 60. XX wieku) (2016) ISBN 978-83-64111-51-8
Historia literatury
  • Literatura staropolska (1989)
Edytorstwo
  • Brulion i niezależni (II tom antologii "Po Wojaczku"). Wybór, opracowanie, wstęp (1992)
  • Bolesław Miciński. Jerzy Stempowski. Listy. Opracowanie, wraz z Anną Micińską oraz Andrzejem Stanisławem Kowalczykiem (1995)
  • Macie swoich poetów. Antologia poezji urodzonej po 1960 roku (wybór i opracowanie, wraz z Pawłem Dunin Wąsowiczem i Krzysztofem Vargą (1996). Drugie wydanie, rozszerzone - 1997
  • Agnieszka Osiecka. Nowa miłość. Wiersze prawie wszystkie. T. I, T. II. Wstęp i opracowanie (2009)
Inne
  • Jakub Deml Zapomniane światło. Redakcja (wraz z Filipem Modrzejewskim) (2000)
  • Buntownik.Cyklista.Kosmopolak. O Andrzeju Bobkowskim i jego twórczości. Redakcja naukowa (wraz z Andrzejem St. Kowalczykiem) (2011)
  • Miłosz w szkole. Szkice interpretacyjne, red. merytoryczna, Warszawa 2013
  • Próba miłości. Jak pokochać cudze dziecko, (wraz z Katarzyną Klejnocką), Czarne, Wołowiec 2014

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Kto jest kim w Polsce, edycja IV (zespół redakcyjny Beata Cynkier i inni), Warszawa 2001, s. 402

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]