Przejdź do zawartości

Jelena Wajenga

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jelena Wajenga
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

27 stycznia 1977
ZSRR (Siewieromorsk)

Instrumenty

pianino
gitara

Gatunki

muzyka pop
folk

Zawód

piosenkarka
aktorka
kompozytorka

Aktywność

od 1986

Współpracownicy
Alona Pietrowska
Strona internetowa

Jelena Wajenga, właśc. Jelena Władimirowna Chrulowa (ros. Еле́на Ва́енга (Елена Владимировна Хрулёва); ur. 27 stycznia 1977 w Siewieromorsku) – rosyjska piosenkarka, kompozytorka, aktorka i artystka estradowa.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Jest córką inżyniera i chemiczki. Jej pseudonim pochodzi od dawnej nazwy Siewieromorska (do 1951). Pierwsze swoje utwory komponowała, kiedy miała 9 lat i startowała w konkursach dla młodych kompozytorów. Po ukończeniu szkoły przyjechała do Leningradu, gdzie uczęszczała do szkoły muzycznej im. N. Rimskiego-Korsakowa, w klasie fortepianu. Po ukończeniu nauki uczyła muzyki w szkole, sporadycznie śpiewała na scenie. Naukę kontynuowała w Akademii Teatralnej w Leningradzie (LGITIMIK), w klasie Giennadija Trostianieckiego, ale wkrótce ją porzuciła i wyjechała do Moskwy, gdzie miał ukazać się jej pierwszy album (używała pseudonimu Nina). W rzeczywistości ukazał się tylko teledysk do piosenki Długie korytarze (Длинные коридоры).

Studia aktorskie ukończyła w katedrze sztuk teatralnych Bałtyckiego Instytutu Ekologii, Polityki i Prawa w Sankt Petersburgu. W 2005 ukazał się album Wajengi Biały ptak, z tak popularnymi utworami jak Lotnisko (Аэропорт), Tajga (Тайга) czy Szopen (Шопен). Za utwór Курю w 2009 Wajenga zdobyła prestiżową nagrodę Złotego Gramofonu. Rok później zdobyła tę nagrodę po raz drugi za utwór Аэропорт. 7 stycznia 2011 jej koncert w Pałacu Kremlowskim transmitowała 1 kanał telewizji rosyjskiej. W tym samym roku zdobyła Złoty Gramofon po raz trzeci, tym razem za piosenkę Клавиши.

W 2011 Jelena Wajenga wystąpiła na 150 koncertach, w Rosji, ale także w Stanach Zjednoczonych, Niemczech i Izraelu. Magazyn Forbes w 2011 umieścił ją na dziewiątej pozycji wśród najlepiej zarabiających artystów rosyjskiego show-biznesu[1]. W czasie wyborów prezydenckich w 2012 wspierała czynnie kandydaturę Władimira Putina na urząd prezydenta Rosji[2].

Repertuar

[edytuj | edytuj kod]

Piosenkarka ma na swoim koncie dziesięć albumów. W repertuarze Wajengi oprócz piosenek pisanych specjalnie dla niej znajdują się stare romanse rosyjskie, ballady i pieśni do słów poetów rosyjskich (Siergieja Jesienina, Nikołaja Gumilowa).

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Jest mężatką (mąż Iwan Iwanowicz Matwijenko, pochodzenia romskiego, producent muzyczny). Ma syna Iwana (ur. 2012).

Dyskografia

[edytuj | edytuj kod]
  • 2003 – Портрет
  • 2003 – Флейта 1
  • 2005 – Флейта 2
  • 2005 – Белая птица
  • 2006 – Шопен
  • 2007 – Absenta
  • 2007 – Дюны
  • 2008 – Клавиши
  • 2009 – Любимое
  • 2009 – Желаю солнца (zapis koncertu na DVD)
  • 2012 – Лена

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]