Jerzy Grzechowiak

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jerzy Grzechowiak
Data i miejsce urodzenia

8 marca 1929
Warszawa

Data i miejsce śmierci

19 lipca 2003
Wrocław

profesor
Specjalność: technologia ropy naftowej, petrochemii, katalizatorów i hydrorafinacji
Alma Mater

Uniwersytet im. M. Łomonosowa w Moskwie

Uczelnia

Politechnika Wrocławska

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Medal 30-lecia Polski Ludowej

Jerzy Grzechowiak (ur. 8 marca 1929 w Warszawie, zm. 19 lipca 2003 we Wrocławiu) – polski chemik, profesor, specjalista w zakresie technologii ropy naftowej i petrochemii, katalizatorów oraz hydrorafinacji

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Pod koniec II wojny światowej wywieziony wraz z rodziną na roboty przymusowe do Rzeszy[1].

Ukończył studia na Uniwersytecie im. M. W. Łomonosowa w Moskwie (1956). Przez krótki okres pracował w Rafinerii Nafty w Trzebini. Następnie zatrudniony na stanowisku asystenta na Wydziale Chemicznym Politechniki Wrocławskiej. W 1962 obronił pracę doktorską (promotor: prof. Zdzisław Tomasik)[2]. Tytuł profesora nadzwyczajnego uzyskał w 1973, a profesora zwyczajnego – w 1979. W latach 1964–1965 odbył staż na University College of Wales w Wielkiej Brytanii[1].

Przedmiotem jego zainteresowań badawczych przez cały okres działalności zawodowej były katalizatory i procesy hydroodsiarczania, hydrorafinacji i hydroizomeryzacji frakcji węglowodorowych pochodzenia naftowego i węglowego oraz krakingu destylatów próżniowych. Opracowany przez jego zespół katalizator do reformowania benzyn wykorzystywany był przez wiele lat w Rafinerii Gdańskiej. Opublikował ok. 120 prac naukowych, w tym dwie monografie. Autor i współautor 27 patentów[1]. Wypromował 7 doktorów[2].

Prorektor Politechniki Wrocławskiej w latach 1982–1984[3].

Grób prof. Jerzego Grzechowiaka na Cmentarzu Komunalnym Psie Pole we Wrocławiu

Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Medalem 30-lecia Polski Ludowej, Medalem Politechniki Wrocławskiej. Jego grób znajduje się na Cmentarzu na Psim Polu we Wrocławiu[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Jerzy Walendziewski, Prof. Jerzy Grzechowiak, „Pryzmat”, 170, 2003, s. 6 [dostęp 2021-04-15].
  2. a b Nauki chemiczne, [w:] Wrocławskie Środowisko Akademickie. Twórcy i ich uczniowie 1945-2005, Wrocław: Ossolineum, 2007, s. 399 [dostęp 2021-04-15].
  3. Jerzy Grzechowiak, [w:] Marek Burak, Piotr Pregiel, Tytularni profesorowie Politechniki Wrocławskiej 1945-2015, Wrocław: Politechnika Wrocławska, 2015, s. 39, ISBN 978-83-7493-885-3 [dostęp 2021-04-15].
  4. Wynik wyszukiwania "Jerzy Grzechowiak" w wyszukiwarce grobów [online], Zarząd Cmentarzy Komunalnych we Wrocławiu [dostęp 2021-04-15].