Jerzy Jaros

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jerzy Jaros
Data i miejsce urodzenia

13 października 1925
Warszawa

Data i miejsce śmierci

23 czerwca 1992
Sosnowiec

profesor nauk humanistycznych
Specjalność: archiwistyka, historia gospodarcza
Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Uniwersytet Śląski w Katowicach

Jerzy Jaros (ur. 13 października 1925 w Warszawie, zm. 23 czerwca 1992 w Sosnowcu) – polski historyk, profesor Instytutu Historii Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach, badacz historii przemysłu, w tym górnictwa.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Uzyskał stopień naukowy doktora, stopień naukowy doktora habilitowanego oraz nadano naukowcowi tytuł naukowy profesora[1].

Był pracownikiem Archiwum Państwowego w Katowicach. W 1972 został pracownikiem naukowym Instytutu Historii Wydziału Nauk Społecznych Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach, gdzie był zastępcą dyrektora oraz kierownika Zakładu Badań Historycznych i Nauk Pomocniczych Historii, później Zakładu Archiwistyki i Nauk Pomocniczych Historii[1].

Specjalizował się w historii przemysłu, szczególnie górnictwa w XIX i XX wieku[1].

Wybrane publikacje naukowe[edytuj | edytuj kod]

  • Historia górnictwa węglowego w Zagłębiu Górnośląskim w latach 1914–1945 (1969)
  • Historia górnictwa węglowego w Polsce Ludowej (1945–1970) (1973)
  • Dzieje górnictwa węglowego w Zagłębiu Górnośląskim (1986)[1]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Jerzy Jaros (1925–1992). us.edu.pl, 29 marca 2016. [dostęp 2019-12-23].