Przejdź do zawartości

Jerzy Kołodziejczak

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jerzy Kołodziejczak
niski skrzydłowy
Data urodzenia

2 kwietnia 1967

Wzrost

203 cm

Kariera
Aktywność

1983–2002

Jerzy Kołodziejczak (ur. 2 kwietnia 1967) – polski koszykarz, występujący na pozycji skrzydłowego, wielokrotny mistrz i reprezentant Polski.

Kariera sportowa

[edytuj | edytuj kod]

Był wychowankiem Śląska Wrocław, w którego barwach debiutował w sezonie 1983/1984. Łącznie we wrocławskim klubie występował jedenaście kolejnych sezonów, zdobywając z nim pięciokrotnie mistrzostwo Polski (1987, 1991-1994), wicemistrzostwo Polski (1989) i trzykrotnie brązowy medal mistrzostw Polski (1985, 1986 i 1990).

Po odejściu ze Śląska występował w klubach AgroFar Kraśnik Lublin (1994/1995) i Komfort Stargard Szczeciński (1995/1996). Następnie powrócił do Śląska na dwa sezony i zdobył z tym klubem swój szósty tytuł mistrza Polski (1998).

Po tym sukcesie występował jeszcze w drugoligowych klubach wrocławskich AZS Politechnika Wrocławska i PCS Wrocław, a karierę zakończył w sezonie 2001/2002 w drugoligowym wówczas zespole Turów Zgorzelec (z którym rok wcześniej awansował z III ligi).

W reprezentacji Polski wystąpił m.in. na mistrzostwach Europy w 1987, zajmując z drużyną 7 miejsce. W turnieju wystąpił w czterech z ośmiu meczów, zdobywając trzynaście punktów. Wystąpił także w nieudanych kwalifikacjach do mistrzostw Europy w 1989, a następnie po długiej przerwie w turnieju eliminacyjnym i półfinałowym mistrzostw Europy w 1997. W turnieju głównym jednak nie zagrał. Łącznie wystąpił w 19 spotkaniach o punkty.

Osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]
Drużynowe
Reprezentacja

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Kolega Stern i ospa Szczubiała – jak kadra do USA latała. polskikosz.pl. [dostęp 2020-06-02]. (pol.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]