Jerzy Siennicki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jerzy Siennicki
Data urodzenia

1886

Data i miejsce śmierci

1956
Milanówek

Zawód, zajęcie

architekt

Narodowość

polska

Alma Mater

Politechnika Warszawska

Kościół św. Andrzeja Boboli w Babinie

Jerzy Siennicki (ur. 1886, zm. 1956 w Milanówku) – polski inżynier architekt.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Od 1910 studiował architekturę w Technische Hochschule Fridericiana w Karlsruhe, a kontynuował naukę i ukończył ją w 1913 na Politechnice Warszawskiej. W 1918 zamieszkał na stałe w Lublinie. Od 1919 do 1930 zajmował stanowisko konserwatora zabytków w Lublinie i okręgu lubelskim[1]. Później prowadził własną pracownię architektoniczną. Zaprojektował wiele budynków mieszkalnych i użyteczności publicznej w Lublinie i na Lubelszczyźnie. Od 1944 mieszkał w Milanówku, gdzie zmarł i spoczął na miejscowym cmentarzu parafialnym.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Jerzy Żywicki: Jerzy Siennicki – pierwszy konserwator zabytków w Lublinie (1919–1930). „Lubelszczyzna”, 1996, nr 1, s. 38-42.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Jan Pruszyński, Dziedzictwo kultury Polski - jego straty i ochrona prawna, wyd. II, Kraków 2009, s. 269–271.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]