Jerzy Sobotka
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
2 sierpnia 1962 |
| doktor habilitowany nauk o Ziemi | |
| Specjalność: geofizyka stosowana[1] | |
| Habilitacja |
22 stycznia 2007[1] |
Jerzy Sobotka (ur. 2 sierpnia 1962 we Lwowie[2]) – polski geofizyk, dr hab. nauk o Ziemi, profesor nadzwyczajny Instytutu Nauk Geologicznych Wydziału Nauk o Ziemi i Kształtowania Środowiska Uniwersytetu Wrocławskiego[1].
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
W 1984 ukończył studia na Uniwersytecie Lwowskim, w 1992 obronił pracę doktorską w Iwano-Frankiwskim Instytucie Nafty i Gazu[2]. Od 2002 pracuje na Uniwersytecie Wrocławskim, tam od 2002 do 2010 kierował Laboratorium Geofizycznym, od 2011 Zakładem Geologii Strukturalnej i Kartografii Geologicznej[2]. W 2007 uzyskał w Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie stopień doktora habilitowanego na podstawie pracy zatytułowanej Zastosowanie zjawisk interakcji pól akustycznych i elektrycznych w diagnostyce skał zbiornikowych oraz poszukiwaniu złóż węglowodorów[1].
Piastuje funkcję profesora nadzwyczajnego w Instytucie Nauk Geologicznych na Wydziale Nauk o Ziemi i Kształtowania Środowiska Uniwersytetu Wrocławskiego[1].