Jerzy Tadeusz Błeszyński

Jerzy Tadeusz Błeszyński
	; Kpt. Błeszyński w roku 1938
	kapitan marynarki
Data i miejsce urodzenia	2 września 1906 ; Warszawa
Data i miejsce śmierci	9 września 1939 ; Gdynia
	Przebieg służby
Lata służby	1929–1939
Siły zbrojne	Marynarka Wojenna (II RP)
Jednostki	ORP „Mewa”; Pociąg pancerny „Smok Kaszubski”
Stanowiska	dowódca ORP „Mewa”; dowódca poc. panc. „Smok Kaszubski”
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa; Obrona Wybrzeża
	Odznaczenia

Jerzy Tadeusz Błeszyński (ur. 2 września 1906 w Warszawie, zm. 9 września 1939 w Gdyni) – kapitan marynarki, uczestnik II wojny światowej, obrońca Gdyni we wrześniu 1939 roku, dowódca pociągu pancernego „Smok Kaszubski”; kawaler Orderu Wojennego Virtuti Militari.

Początki kariery

Po maturze zdanej w pińczowskim gimnazjum (matura 1925/26)^[1] wstąpił do Szkoły Podchorążych Marynarki Wojennej, po ukończeniu której uzyskał w roku 1929 stopień podporucznika. Służył w Dywizjonie Minowców, jednocześnie uczęszczając na Kurs Oficerów Sygnałowych, a następnie był oficerem ordynansowym w Kierownictwie Marynarki Wojennej.

W roku 1935 uczestniczył w pierwszym rejsie harcerskiego jachtu Zawisza Czarny do Londynu, Antwerpii i Amsterdamu. W latach 1937–1938 był dowódcą trałowca ORP „Mewa”, a następnie, w randze kapitana, oficerem flagowym w Kierownictwie Marynarki Wojennej w Warszawie. Na kilka dni przed wybuchem wojny przyjechał do Gdyni jako kurier i już nie zdążył wrócić.

W obronie Wybrzeża

W dniu 2 września objął dowodzenie ORP „Mewa” zastępując rannego kpt. Lipkowskiego. Gdy 3 września, podczas nalotu na port helski, uszkodzona „Mewa”„” została zatopiona bombami (razem z niszczycielem ORP „Wicher” i stawiaczem min ORP „Gryf”), kpt. Błeszyński wrócił do Gdyni. Następnego dnia wziął ślub z Haliną Marczewską, córką kierownika Warsztatów Portowych Marynarki Wojennej i tego samego dnia zainicjował budowę pociągu pancernego.

Pociąg „Smok Kaszubski” został zbudowany w ciągu 4 dni z 10–13 mm blach przeznaczonych na budowę niszczycieli. Dnia 8 września opuścił halę montażową na Oksywiu i podjął patrole bojowe na linii Gdynia – Wejherowo. 9 września pociąg wjechał do centrum opuszczonego już przez wojska polskie i zajętego przez Niemców Wejherowa. W zaciętej walce, jaka się wówczas wywiązała, kpt. Błeszyński został ciężko ranny. Przewieziono go natychmiast do szpitala w budynkach Szkoły Morskiej, gdzie zmarł tego samego dnia.

Został pochowany na cmentarzu Witomińskim w Gdyni (kwatera 1-10-7)^[2]. W 2022 odkryto faktyczne miejsce pochówku, oddalone o 300 m od miejsca upamiętnienia kpt. Błeszyńskiego^[3].

Przypisy

↑ Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Jagiellońskiego DXII Prace Historyczne, Zeszyt 62, „PIŃCZÓW I JEGO SZKOŁY W DZIEJACH” pod redakcją J. Wyrozumskiego, Henryk Barycz „Powstanie, wzrost i upadek gimnazjum różnowierczego w Pińczowie (1551-1565)”. PWN 1979.
↑ Wyszukiwarka cmentarna - Cmentarze Komunalne w Gdyni
↑ Niewiarygodne odkrycie w Trójmieście. To znaleźli 300 metrów dalej

Bibliografia

Małgorzata Sokołowska i Wiesława Kwiatkowska: Gdyńskie cmentarze: O twórcach miasta, portu i floty, Oficyna Verbi Causa 2003, ISBN 83-91-8526-2-8.
Jerzy Pertek: Wielkie dni małej floty, Wydawnictwo Poznańskie, Poznań 1976.

[1] Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Jagiellońskiego DXII Prace Historyczne, Zeszyt 62, „PIŃCZÓW I JEGO SZKOŁY W DZIEJACH” pod redakcją J. Wyrozumskiego, Henryk Barycz „Powstanie, wzrost i upadek gimnazjum różnowierczego w Pińczowie (1551-1565)”. PWN 1979.

[2] Wyszukiwarka cmentarna - Cmentarze Komunalne w Gdyni

[3] Niewiarygodne odkrycie w Trójmieście. To znaleźli 300 metrów dalej

[1]

[2]

[3]