Jerzy Wysokiński
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data śmierci | |
| Zawód, zajęcie | |
| Odznaczenia | |
 
| |
Jerzy Wysokiński (ur. 12 lipca 1932 w Białymstoku[1], zm. 15 października 2017) – polski dziennikarz i wydawca[2].
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]W latach 1952–1974 związany był z Polską Agencją Prasową, gdzie m.in. kierował Zespołem Polityczno-Społecznym Redakcji Krajowej[1]. W latach 1975–1989 był dyrektorem Wydawnictw Normalizacyjnych, od 1982 do 1991 dyrektorem oficyny wydawniczej Alfa, której był twórcą[1]. W latach 1987–1989 piastował funkcję wiceprzewodniczącego Porozumienia Wydawców.
W 1991 został powołany przez premiera Tadeusza Mazowieckiego na dyrektora generalnego PAP[3], został z tej funkcji odwołany w kwietniu 1992, ale powrócił na nią w czerwcu tegoż roku i pełnił ją do 1995, a w 1996 został doradcą prezesa PAP Krzysztofa Komornickiego[4][3]. W latach 1995–2005 był doradcą ds. politycznych i mediów prezydenta RP Aleksandra Kwaśniewskiego[3].
W PRL odznaczony Krzyżem Kawalerskim i Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski[1].
Kontrowersje
[edytuj | edytuj kod]W 1989 Józef Czapski i Gustaw Herling-Grudziński oskarżyli publicznie Jerzego Wysokińskiego i Wydawnictwo Alfa o naruszenie ich praw autorskich w związku z umieszczeniem bez ich zgody fragmentów książek Na nieludzkiej ziemi i Inny świat w antologii My deportowani. Paryska Kultura zamieściła listy pokrzywdzonych autorów z nagłówkiem "Bezkarne gangsterstwo", wskazując, że z J. Wysokińskim ma również "smutne doświadczenia"[5]. Jerzy Wysokiński wyjaśnienia w tej sprawie zamieścił w Gazecie Wyborczej nr 106 z 1989.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d Kto jest kim w Polsce. Informator biograficzny. Edycja 2, wyd. Interpress, Warszawa 1989, s. 1496
- ↑ Zmarł Jerzy Wysokiński. rynek-ksiazki.pl. [dostęp 2017-10-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-10-22)]. (pol.).
- ↑ a b c Who is who w Polsce. Encyklopedia biograficzna z życiorysami znanych Polek i Polaków, Hübners blaues Who is Who, Zug 2007 (dodatek CD).
- ↑ Elżbieta Ciborska Polska Agencja Prasowa. Tradycje i współczesność, w: Rocznik Historii Prasy Polskiej nr 1-2 z 1998, s. 171-190
- ↑ Kultura (paryska), nr 11 z 1989, s. 157-158