Przejdź do zawartości

Jewgienij Łomtiew

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jewgienij Łomtiew
Data i miejsce urodzenia

20 października 1961
Rejon umiotski

Dorobek medalowy
Reprezentacja  ZSRR
Halowe mistrzostwa Europy
złoto Budapeszt 1983 bieg na 400 m
Zawody Przyjaźń-84
złoto Moskwa 1984 sztafeta 4 × 400 m
Uniwersjada
srebro Edmonton 1983 sztafeta 4 × 400 m
srebro Kobe 1985 sztafeta 4 × 400 m

Jewgienij Aleksandrowicz Łomtiew (ros. Евгений Александрович Ломтев, ur. 20 października 1961 w rejonie umiotskim obwodu tambowskiego[1]) – rosyjski lekkoatleta startujący w barwach Związku Radzieckiego, sprinter.

Specjalizował się w biegu na 400 metrów. Zwyciężył w tej konkurencji na halowych mistrzostwach Europy w 1983 w Budapeszcie, wyprzedzając Ainsleya Bennetta z Wielkiej Brytanii i Ángela Herasa z Hiszpanii[2]. Ustanowił wówczas halowy rekord ZSRR czasem 46,29 s[1][3]. Zajął 3. miejsce w finale Pucharu Europy w 1983 w Londynie w sztafecie 4 × 400 metrów[4]. Zdobył srebrny medal w tej konkurencji na uniwersjadzie w 1983 w Edmonton (sztafeta radziecka biegła w składzie:Łomtiew, Aleksandr Troszcziło, Siergiej Kucebo i Wiktor Markin)[5].

Na zawodach „Przyjaźń-84” rozgrywanych w Moskwie dla lekkoatletów z państw bojkotujących igrzyska olimpijskie w 1984 w Los Angeles Łomtiew zwyciężył w sztafecie 4 × 400 metrów (w składzie: Siergiej Łowaczow, Łomtiew, Aleksandr Kuroczkin i Markin)[6]. Srebrny medal w tej konkurencji zdobył również na uniwersjadzie w 1985 w Kobe (sztafeta radziecka biegła w składzie: Tagir Ziemskow, Kucebo, Łomtiew i Władimir Prosin)[5]. Łomtiew wystąpił także w sztafecie 4 × 400 metrów na mistrzostwach świata w 1987 w Rzymie, ale zespół radziecki nie ukończył biegu finałowego[7].

Łomtiew był mistrzem Związku Radzieckiego w biegu na 400 metrów w 1990 oraz w sztafecie 4 × 400 metrów w 1983 i 1988, a w hali był mistrzem ZSRR w biegu na 400 metrów w 1983[1].

Jego rekord życiowy w biegu na 400 metrów wynosił 45,05 s (ustanowiony 22 czerwca 1984 w Kijowie)[8].

Obecnie jest cenionym sędzią starterem lekkoatletycznym i bierze udział w zawodach weteranów[3][5].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c B.Б. Зеличенок, B.Н. Спичков, B.Л. Штейнбах: Лёгкая Aтлетика: энциклопедия А-Я в 2-х томах. T. 1: А–Н. Moskwa: Человек, 2012, s. 584. ISBN 978-5-904885-80-9. (ros.).
  2. European Athletics Indoor Championships – Glasgow 2019, Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 473 [dostęp 2020-04-08] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-03] (ang.).
  3. a b ЕВГЕНИЙ ЛОМТЕВ: «ДО СИХ ПОР, ВЫХОДЯ НА СТАРТ, ИСПЫТЫВАЮ МАНДРАЖ!» [online], sport-sar.ru, 31 maja 2016 [dostęp 2021-05-29] [zarchiwizowane z adresu 2020-04-11] (ros.).
  4. Zbigniew Łojewski, Tadeusz Wołejko: Osiągnięcia polskiej lekkiej atletyki w 40-leciu PRL. Mecze międzypaństwowe I reprezentacji Polski seniorów – mężczyźni. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 1984, s. 303. (pol.).
  5. a b c Peter Larsson, All-time men's best 4x400m relay [online], alltime-athletics.com, 28 marca 2020 [dostęp 2020-04-08] (ang.).
  6. Jacek Żemantowski. Moskwa '84. „Lekkoatletyka”. XXIX (335), s. 9, październik 1984. RSW „Prasa–Książka–Ruch”. (pol.). 
  7. IAAF World Athletics Championships Doha 2019 Statistics Handbook [online], World Athletics, s. 236 [dostęp 2020-04-08] (ang.).
  8. Athlete Profile: Yevgeniy LOMTYEV [online], World Athletics [dostęp 2020-04-08] (ang.).