Przejdź do zawartości

Joaquín Gaztambide

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Joaquín Gaztambide
Ilustracja
Imię i nazwisko

Joaquín Romualdo Gaztambide y Garbayo

Data i miejsce urodzenia

7 lutego 1822
Tudela

Pochodzenie

hiszpańskie

Data i miejsce śmierci

18 marca 1870
Madryt

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

kompozytor

Joaquín Romualdo Gaztambide y Garbayo[1][2][3] (ur. 7 lutego 1822 w Tudeli, zm. 18 marca 1870 w Madrycie[1][2][3]) – hiszpański kompozytor.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Osierocony w dzieciństwie, został uczniem Pablo Rubli[1][2][3]. Był chórzystą katedry w Tudeli[1][2]. W 1834 roku podjął studia w Pampelunie u Juana Maríi Guelbenzu i Mariano Garcíi[1], następnie od 1842 do 1845 roku kształcił się w konserwatorium w Madrycie u Pedro Albéniza (fortepian) i Ramóna Carnicera (kompozycja)[1][2]. Początkowo występował w trio pianistycznym, w 1845 roku został dyrygentem chóru Teatro de Santa Cruz[1]. W 1846 roku wyjechał do Paryża, po powrocie do Madrytu w 1848 roku objął funkcję dyrygenta Teatro Español[1][3]. Od 1862 roku prowadził koncerty towarzystwa koncertowego konserwatorium madryckiego[1][2][3]. W latach 1869–1870 wraz z założonym przez siebie zespołem operowym koncertował na Kubie i w Meksyku[1][2][3].

Należał do grona hiszpańskich kompozytorów 2. połowy XIX wieku, którzy głosili hasła narodowe i przeciwstawiali dominującej wówczas operze włoskiej rodzimy gatunek – zarzuelę[1]. Skomponował 44 zarzuele, m.in. Catalina (wyst. Madryt 1854), Los Magyares (wyst. Madryt 1857), El juramento (wyst. Madryt 1858) i La conquista Madrid (wyst. Madryt 1863)[1][2][3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h i j k l Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 3. Część biograficzna efg. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1987, s. 251–252. ISBN 83-224-0344-5.
  2. a b c d e f g h Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 2 Conf–Gysi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 1239–1240. ISBN 0-02-865527-3.
  3. a b c d e f g The Harvard Biographical Dictionary of Music. Cambridge: Harvard University Press, 1996, s. 298. ISBN 0-674-37299-9.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]