John Tovey
 John Cronyn Tovey | |
 Admiral of the Fleet
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1901–1961 |
| Siły zbrojne | |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
  
| |
John Cronyn Tovey (ur. 7 marca 1885 w Londynie, zm. 12 stycznia 1971 w Portsmouth) – admirał floty Royal Navy.
John C. Tovey wstąpił do Royal Navy w wieku 14 lat. Na początku I wojny światowej służył na krążowniku "Amphion", a później dowodził niszczycielem "Onslow" podczas bitwy jutlandzkiej, po której otrzymał Distinguished Service Order.
W okresie międzywojennym piastował różne mniej istotne funkcje do czasu, gdy w 1932 został mianowany dowódcą okrętu liniowego "Rodney", a krótko po tym został awansowany najpierw do rangi komandora, a następnie kontradmirała. Po wypowiedzeniu przez Włochy wojny w 1940 został wiceadmirałem. W listopadzie 1940 został mianowany dowódcą Home Fleet jako pełniący obowiązki rangi admirała, co czynił z tymi uprawnieniami do 1942. W tym czasie doszło do kilku starć z Dudley`em Poundem i Winstonem Churchillem.
Jego największym osiągnięciem tamtego okresu było zatopienie pancernika "Bismarck"[1].
Od czerwca 1943 Tovey był odpowiedzialny za kontrolę konwojów na wschodnim wybrzeżu i organizację operacji rozminowywania. Kilka miesięcy później został mianowany admirałem floty
John C. Tovey przeszedł z czynnej służby na emeryturę w 1946[1], a pomimo to pozostał na liście jako aktywny admirał floty do końca życia. Również w 1946 został mu przyznany tytuł szlachecki.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Życiorys Tovey`a (ang.)