Przejdź do zawartości

Josef Václav Frič

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Josef Václav Frič
Ilustracja
Josef Václav Frič
Data i miejsce urodzenia

5 września 1829
Praga

Data i miejsce śmierci

14 października 1890
Královské Vinohrady

Narodowość

czeska

Język

czeski

Dziedzina sztuki

ballady

Epoka

romantyzm

Ważne dzieła

Písně z bašty

podpis

Josef Václav Frič (ur. 5 września 1829 w Pradze, zm. 14 października 1890) – czeski pisarz, poeta, dziennikarz i polityk, działacz odrodzenia narodowego[1].

W czasie Wiosny Ludów był rzecznikiem radykalnego ugrupowania studenckiego i brał udział w walkach na barykadach[2]. Przygotowywał też antywęgierskie powstanie na Słowacji.

W 1851 roku został aresztowany, oskarżony o zdradę stanu i skazany na 18 lat więzienia. Wyrok odsiadywał w Komarnie. Po trzech latach został ułaskawiony. Jednak już w 1858 został ponownie uwięziony. Tym razem w celi spędził rok i został warunkowo zwolniony, ale zmuszony do opuszczenia granic państwa austriackiego. Na emigracji często zmieniał miejsce pobytu. Był w Londynie, Paryżu, Berlinie, Zagrzebiu i Budapeszcie. Po powrocie do ojczyzny porzucił ambicje polityczne i zajął się wyłącznie literaturą.

Najważniejszym dziełem poety jest zbiór Písně z bašty (Pieśni z lochu)[3]. Do jego najbardziej znanych wierszy należy napisana sekstyną ballada Jelen Karla Velkého (Jeleń Karola Wielkiego):

Po zpustlých břehách Labe ztraceného,
ve vírech jeho zkrvavených vln,
a v houšti svatoháje skáceného,
dychtivý života i strachu pln,
jevil se krásný jelen, boží tvor,
a za ním v patách psů i lovců sbor.

Inne utwory to ballada Roháč z Dubé (Rohacz z Dubej), Dudák (Dudarz) i ułożona skomplikowaną strofą dziewięciowersową (aabccbddb) Honba životem (Gonitwa przez życie):

Ta šelma hltavá, ten osud mstivý,
tak dychtiv zdávit mne, že jsem byl živý
štval dnem i nocí plachou duši mou —
a nedoštval; jen oulisnými skoky
hnal zděšené a plaché moje kroky
na příkrou pustou stráň, kde sudbou zlou
vší živou mocí nemohl jsem dolů.
Dychaje tam jen sílou dumných bolů
zticha již budoval jsem hrobku svou.

Frič był też aktywny jako tłumacz. Przełożył między innymi Irydiona Zygmunta Krasińskiego (1863) i Narzeczoną z Abydos George'a Gordona Byrona (1854).

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Józef Magnuszewski, Historia literatury czeskiej. Zarys, Wrocław 1973, s. 142-143.
  2. Josef Václav Frič | OSOBNOSTI.cz [online], www.spisovatele.cz [dostęp 2020-07-09] (cz.).
  3. Józef Magnuszewski, o.c., s. 143.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]