Josip Bozanić
kardynał prezbiter | |||
![]() | |||
| |||
Data i miejsce urodzenia | |||
---|---|---|---|
arcybiskup zagrzebski | |||
Okres sprawowania |
od 1997 | ||
Wyznanie | |||
Kościół | |||
Prezbiterat | |||
Nominacja biskupia | |||
Sakra biskupia | |||
Kreacja kardynalska | |||
Kościół tytularny |
S. Girolamo dei Croati (degli Schiavoni) |
Data konsekracji |
25 czerwca 1989 | ||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Konsekrator | |||||||||||||||||||||
Współkonsekratorzy | |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
|
Josip Bozanić (ur. 20 marca 1949 w Rijece), chorwacki duchowny katolicki, arcybiskup Zagrzebia, kardynał.
Pochodzi z religijnej rodziny, księdzem został także jego brat Antun. Członkiem jego rodziny był Bartul Bozanić, biskup Krk w latach 1839-1854. Josip Bozanić studiował w seminarium w Pazin oraz na wydziałach teologicznych w Rijece i Zagrzebiu. 29 czerwca 1975 w Krk przyjął święcenia kapłańskie z rąk miejscowego ordynariusza Karmelo Zazinovicia; był później sekretarzem tego biskupa oraz wikarym w jednej z parafii diecezji Krk. W 1979 wyjechał na uzupełniające studia do Rzymu, uwieńczone dyplomami z teologii (na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim) i prawa kanonicznego (na Papieskim Uniwersytecie Laterańskim). W 1986 powrócił do diecezji Krk, gdzie pełnił funkcję kanclerza kurii biskupiej oraz wikariusza generalnego (1987-1989). Wykładał jednocześnie prawo kanoniczne i teologię dogmatyczną w seminarium w Rijece.
10 maja 1989 został mianowany biskupem koadiutorem Krk, przyjął sakrę 25 czerwca 1989 w Krk z rąk arcybiskupia Zagrzebia, kardynała Franjo Kuharicia. W listopadzie 1989, po odejściu biskupa Zazinovicia w stan spoczynku, przejął rządy w diecezji. Od czerwca do listopada 1996 zarządzał dodatkowo archidiecezją Rijeka-Senj (jako administrator). W lipcu 1997 został promowany na arcybiskupa i zastąpił kardynała Kuharicia na czele archidiecezji Zagrzeb. Pełni funkcję przewodniczącego Konferencji Biskupów Chorwacji w latach 1997-2007 i ponownie od 2012, w latach 2001-2011 był także zastępcą przewodniczącego Rady Konferencji Biskupów Europy. Wziął udział w II specjalnej sesji Światowego Synodu Biskupów w Watykanie w październiku 1999, poświęconej Kościołowi europejskiemu.
21 października 2003 Jan Paweł II wyniósł go do godności kardynalskiej, z tytułem prezbitera S. Girolamo dei Croati. W styczniu 2005 reprezentował papieża – jako jego specjalny wysłannik – na uroczystościach patronki archidiecezji Zadar, świętej Anastazji, z okazji 1700-lecia jej męczeństwa.
Linki zewnętrzne
- sylwetka w słowniku biograficznym kardynałów Salvadora Mirandy
- {{{tytuł}}} [online], catholic-hierarchy.org (ang.).