Jota Ceti

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jota Ceti
ι Cet
Ilustracja
Położenie gwiazdy w gwiazdozbiorze Wieloryba
Dane obserwacyjne (J2000)
Gwiazdozbiór

Wieloryb

Rektascensja

00h 19m 25,674s[1]

Deklinacja

−08° 49′ 26,11″[1]

Paralaksa (π)

0,01188 ± 0,00018[1]

Odległość

274,5 ± 4,2 ly
84,2 ± 1,3 pc

Wielkość obserwowana

3,55m[1]

Ruch własny (RA)

−15,15 ± 0,17 mas/rok[1]

Ruch własny (DEC)

−37,11 ± 0,10 mas/rok[1]

Prędkość radialna

19,35 ± 0,17 km/s[1]

Charakterystyka fizyczna
Rodzaj gwiazdy

jasny olbrzym

Typ widmowy

K1 II+(K)[1]

Alternatywne oznaczenia
Oznaczenie Flamsteeda: 8 Cet
2MASS: J00192567-0849264
Bonner Durchmusterung: BD−09°48
Fundamentalny katalog gwiazd: FK5 9
Boss General Catalogue: GC 388
Katalog Henry’ego Drapera: HD 1522
Katalog Hipparcosa: HIP 1562
Katalog jasnych gwiazd: HR 74
SAO Star Catalog: SAO 128694
Deneb Kaitos Schemali

Jota Ceti (ι Cet) – gwiazda w gwiazdozbiorze Wieloryba, odległa od Słońca o około 275 lat świetlnych.

Nazwa[edytuj | edytuj kod]

Tradycyjna nazwa gwiazdy, Deneb Kaitos Schemali, wywodzi się od arabskiego wyrażenia ‏ذنب القيطس الشمالي‎ Dhanab al Ḳaiṭos al Shamāliyy, co oznacza „północną (gwiazdę) ogona morskiego potwora”. Odnosi się to do jej położenia w gwiazdozbiorze Wieloryba. Południową gwiazdą ogona Wieloryba była jaśniejsza Beta Ceti, zwana też Deneb Kaitos[2].

Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]

Jota Ceti to jasny olbrzym należący do typu widmowego K1. Jego obserwowana wielkość gwiazdowa to 3,55m, gwiazda jest więc widoczna gołym okiem[1].

Jota Ceti ma dwóch słabych optycznych towarzyszy. Składnik B ma wielkość gwiazdową 12,87m i znajduje się w odległości 68,4 sekundy kątowej od olbrzyma (pomiar z 2008 r.)[3]. Składnik C jest oddalony o 106,4″ (pomiar z 2014 r.) i ma wielkość gwiazdową 10,40m; jego odmienny ruch własny ukazuje, że gwiazdy te nie są związane[3][4].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h i Jota Ceti w bazie SIMBAD (ang.)
  2. Richard Hinckley Allen: Star Names Their Lore and Meaning. Nowy Jork: Dover Publications Inc., 1963, s. 164. ISBN 0-486-21079-0. (ang.).
  3. a b Mason et al.: WDS J00194-0849A. [w:] The Washington Double Star Catalog [on-line]. VizieR, 2014.
  4. BD−09°47 w bazie SIMBAD (ang.)