Juan José Bonel y Orbe
Kardynał prezbiter | |||
| |||
Kraj działania | |||
---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia |
17 marca 1782 | ||
Data i miejsce śmierci |
11 lutego 1857 | ||
Arcybiskup Toledo | |||
Okres sprawowania |
1847–1857 | ||
Wyznanie | |||
Kościół | |||
Prezbiterat |
1805 | ||
Sakra biskupia |
12 czerwca 1831 | ||
Kreacja kardynalska |
30 września 1850 | ||
Kościół tytularny |
Santa Maria della Pace |
Data konsekracji |
12 czerwca 1831 | ||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Konsekrator | |||||||||||||||||||
Współkonsekratorzy | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
|
Juan José Bonel y Orbe (ur. 17 marca 1782 w El Pinar, zm. 11 lutego 1857 w Madrycie) – hiszpański kardynał.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się 17 marca 1782 roku w El Pinar, jako syn Nicolása Bonela y Martína i Any Maríi Orbe y Orbe Aguado y López de Guzmán[1]. Studiował na Uniwersytecie w Granadzie, gdzie uzyskał doktorat z prawa kanonicznego[1]. W 1805 roku przyjął święcenia kapłańskie[2]. 28 lutego 1831 roku został biskupem Malagi, a 12 czerwca przyjął sakrę[2]. Dwa lata później został przeniesiony do diecezji Kordoby[1]. W 1838 roku został arcybiskupem Granady[2]. W 1839 roku rząd hiszpański mianował go na funkcję patriarchy Indii Zachodnich, jednak papież nie zatwierdził tej nominacji[1]. W 1847 roku został przeniesiony do archidiecezji Toledo[2]. 30 września 1850 roku został kreowany kardynałem prezbiterem i otrzymał kościół tytularny Santa Maria della Pace[2]. Zmarł 11 lutego 1857 roku w Madrycie[1].