Przejdź do zawartości

Jue (naczynie)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jue
Ilustracja
Jue z czasów dynastii Shang. Los Angeles County Museum of Art
Nazwa chińska
Pismo uproszczone

Pismo tradycyjne

Hanyu pinyin

jué

Wade-Giles

chüeh

Jue – naczynie do wina w formie pucharu na trzech nóżkach, używane w starożytnych Chinach (epoki Shang i Zhou). Posiadało szeroki wlew z dwoma dzióbkami i dwa różki, służące do podwieszania naczynia[1].

Pierwsze naczynia typu jue, wykonywane początkowo z gliny, pojawiły się w okresie kultury Longshan (ok. 2500 p.n.e.-ok. 2000 p.n.e.). Ich upowszechnienie nastąpiło w okresie panowania dynastii Shang i Zhou; wyrabiano je wówczas z brązu i ozdabiano zazwyczaj motywem taotie[2]. W późniejszych wiekach zaprzestano ich używania.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Mieczysław Jerzy Künstler: Dzieje kultury chińskiej. Wrocław: Ossolineum, 1994, s. 30. ISBN 83-04-03773-4.
  2. jue, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2011-03-05] (ang.).