Przejdź do zawartości

Julen Aguinagalde

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Julen Aguinagalde
Ilustracja
Julen Aguinagalde w barwach Vive Kielce (2013)
Data i miejsce urodzenia

8 grudnia 1982
Irun

Wzrost

195 cm

Pozycja

obrotowy

Informacje klubowe
Klub

Vive Kielce

Numer w klubie

13

Kariera seniorska
Lata Klub Wyst. Gole
1999–2006 Bidasoa Irún
2006–2009 Ademar León
2009–2011 Ciudad Real
2011–2013 Atlético Madryt
2013–2020 Vive Kielce
2020– CD Bidasoa Irun
Kariera reprezentacyjna[a]
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2006–  Hiszpania 172 (434[1])
  1. Aktualne na: 10 grudnia 2018.
Dorobek medalowy
Mistrzostwa świata
złoto Hiszpania 2013 drużynowo
brąz Szwecja 2011 drużynowo
Mistrzostwa Europy
złoto Chorwacja 2018 drużynowo
srebro Polska 2016 drużynowo
brąz Dania 2014 drużynowo

Julen Aguinagalde Akizu (ur. 8 grudnia 1982 w Irun[2]) – hiszpański piłkarz ręczny, obrotowy, od 2013 zawodnik Vive Kielce.

Reprezentant Hiszpanii, mistrz świata (2013) i brązowy medalista mistrzostw świata (2011), mistrz (2018) i wicemistrz Europy (2016), brązowy medalista mistrzostw Europy (2014). Wybrany najlepszym obrotowym igrzysk olimpijskich w Londynie (2012), mistrzostw świata w Hiszpanii (2013) i dwukrotnie mistrzostw Europy (2014, 2016).

Mistrz Hiszpanii i wielokrotny mistrz Polski. Trzykrotnie wybrany najlepszym zawodnikiem ligi ASOBAL. Dwukrotny zwycięzca Klubowych Mistrzostw Świata (z Ciudad Real i Atlético Madryt). Zwycięzca Ligi Mistrzów w sezonie 2015/2016 z Vive Kielce. W 2017 wybrany najlepszym obrotowym Final Four Ligi Mistrzów w historii[3].

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

W latach 1999–2006 był zawodnikiem Bidasoa Irún. W latach 2006–2009 grał w Ademar León, z którym w 2008 zdobył Puchar Ligi ASOBAL. W sezonie 2006/2007, w którym rzucił 10 bramek, dotarł ze swoim zespołem do finału Pucharu Zdobywców Pucharów (w przegranym dwumeczu finałowym z niemieckim HSV Hamburg zdobył jednego gola). W sezonach 2007/2008 i 2008/2009 występował w Lidze Mistrzów, rzucając w niej 39 bramek w 21 spotkaniach[2].

W latach 2009–2011 występował w Ciudad Real. W sezonie 2009/2010 zdobył z nim mistrzostwo Hiszpanii (w lidze rzucił 126 goli[4]), natomiast w sezonie 2010/2011 zdobył Puchar Hiszpanii, Superpuchar Hiszpanii i Puchar Ligi ASOBAL. Będąc graczem Ciudad Real, został wybrany najlepszym graczem hiszpańskiej ekstraklasy (2009/2010)[5] i dwukrotnie najlepszym obrotowym tych rozgrywek. Z Ciudad Real dwukrotnie dotarł też do Final Four Ligi Mistrzów: w sezonie 2009/2010, w którym rzucił 49 bramek, zajął w niej 3. miejsce, a w sezonie 2010/2011, w którym zdobył 33 gole, zajął 2. pozycję[2]. W 2010 wywalczył też klubowe mistrzostwo świata.

W latach 2011–2013 był zawodnikiem Atlético Madryt. W lidze ASOBAL rozegrał 43 mecze i rzucił 133 bramki[6]. W sezonach 2011/2012 i 2012/2013 wybrany został najlepszym zawodnikiem i obrotowym hiszpańskiej ekstraklasy. Z Atlético wywalczył dwa Puchary Hiszpanii i jeden Superpuchar Hiszpanii. W sezonie 2011/2012, w którym rzucił 50 goli, zajął ze stołecznym zespołem 2. miejsce w Lidze Mistrzów, natomiast w sezonie 2012/2013, w którym zdobył 38 bramek, dotarł w niej do 1/4 finału[2]. Ponadto w 2012 wywalczył klubowe mistrzostwo świata – w spotkaniu decydującym o tym trofeum z THW Kiel (28:23) rzucił trzy gole[7].

W 2013 przeszedł do Vive Kielce, z którym zdobył pięć mistrzostw Polski i sześć Pucharów Polski. W sezonie 2013/2014, w którym rzucił 106 goli w 26 meczach, zajął 20. miejsce w klasyfikacji najlepszych strzelców Superligi[8]. Z Vive Kielce odnosił również sukcesy w Lidze Mistrzów. W sezonie 2014/2015, w którym zdobył 34 gole, zajął w niej z kielecką drużyną 3. miejsce. W sezonie 2015/2016, w którym rzucił 63 bramki, wygrał z Vive Ligę Mistrzów. W rozegranym 29 maja 2016 meczu finałowym z węgierskim Veszprém (39:38) zdobył cztery gole, a także rzucił bramkę w serii rzutów karnych, która zadecydował o końcowym triumfie Vive[2].

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

W 2012 wystąpił na igrzyskach olimpijskich w Londynie, w których rozegrał sześć meczów i zdobył 23 bramki[9], zostając najlepszym obrotowym turnieju[10].

Uczestniczył w mistrzostwach świata w 2011, 2013, 2015, 2017 i 2019. Podczas turnieju w Hiszpanii (2013), w którym rozegrał osiem meczów i rzucił 29 bramek[11], zdobył złoty medal i został wybrany najlepszym obrotowym zawodów[12]. Podczas mistrzostw świata w Szwecji (2011), w których wystąpił w 10 spotkaniach i zdobył 27 goli, wywalczył brązowy medal[13].

Grał w mistrzostwach Europy w 2008, 2010, 2012, 2014, 2016 i 2018. Podczas turnieju w Chorwacji (2018), w którym wystąpił w siedmiu spotkaniach i zdobył 11 goli[14], wywalczył złoty medal. Podczas turnieju w Polsce (2016), w którym w ośmiu meczach rzucił 21 bramek[15], zdobył brązowy medal i został wybrany najlepszym obrotowym zawodów[16]. Podczas mistrzostw w Danii (2014), w których zagrał w czterech meczach i zdobył 24 gole[17], wywalczył brązowy medal i otrzymał tytuł najlepszego obrotowego turnieju[18].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Młodszy brat piłkarza ręcznego i reprezentanta Hiszpanii Gurutza Aguinagalde. Z partnerką Sarą Alguacil ma syna.

Sukcesy

[edytuj | edytuj kod]

Statystyki w Lidze Mistrzów

[edytuj | edytuj kod]
Julen Aguinagalde w barwach reprezentacji Hiszpanii na mistrzostwach Europy (2010)
Julen Aguinagalde w barwach Vive Kielce (2013)
Klub Sezon
M B Śr.
Ademar León 2007/2008 12 22 1,8
2008/2009 9 19 2,1
Ciudad Real 2009/2010 14 49 3,5
2010/2011 14 33 2,4
Atlético Madryt 2011/2012 16 50 3,1
2012/2013 12 38 3,2
Vive Kielce 2013/2014 11 33 3
2014/2015 10 34 3,4
2015/2016 20 63 3,2
2016/2017 16 78 4,9
2017/2018 18 45 2,5
2018/2019 16 32 2
Razem 169 496 2,9
Stan na 22 kwietnia 2019[2]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Spain. Team roster. ihf.info, 10 grudnia 2018. [dostęp 2018-12-14]. (ang.).
  2. a b c d e f Julen Aguinagalde. eurohandball.com. [dostęp 2018-01-05]. (ang.).
  3. a b Aneta Szypnicka: Julen Aguinagalde w siódemce wszech czasów Final Four Ligi Mistrzów. sportowefakty.wp.pl, 2 czerwca 2017. [dostęp 2018-01-05].
  4. Wojciech Święch: Siódemka sezonu Asobal Ligi. sportowefakty.wp.pl, 3 lipca 2010. [dostęp 2018-01-05].
  5. a b Aguinagalde es designado mejor jugador de la pasada temporada. marca.com, 4 września 2010. [dostęp 2018-01-05]. (hiszp.).
  6. Julen Aguinagalde Akizu. asobal.es. [dostęp 2018-01-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-01-06)]. (hiszp.).
  7. Atlético Madryt – THW Kiel (28:23). ihf.info. [dostęp 2018-01-05]. (ang.).
  8. Klasyfikacja strzelców – sezon 2013/2014. zprp.pl. [dostęp 2018-01-05].
  9. Raport z igrzysk olimpijskich w Londynie 2012. ihf.info. [dostęp 2018-01-05]. (ang.).
  10. a b Men’s All Star team announced. ihf.info, 12 sierpnia 2012. [dostęp 2018-01-05]. (ang.).
  11. Raport z mistrzostw świata w Hiszpanii 2013. ihf.info. [dostęp 2018-01-05]. (ang.).
  12. a b All Star Team of the World Championship 2013. ihf.info, 27 stycznia 2013. [dostęp 2018-01-05]. (ang.).
  13. Raport z mistrzostw świata w Szwecji 2011. ihf.info. [dostęp 2018-01-05]. (ang.).
  14. Raport z mistrzostw Europy w Chorwacji 2018. sportresult.com. [dostęp 2018-01-28]. (ang.).
  15. Raport z mistrzostw Europy w Polsce 2016. eurohandball.com. [dostęp 2018-01-05]. (ang.).
  16. a b Courtney Gahan: EHF EURO 2016 All-Stars named. pol2016.ehf-euro.com, 31 stycznia 2016. [dostęp 2018-01-05].
  17. Raport z mistrzostw Europy w Danii 2014. eurohandball.com. [dostęp 2018-01-05]. (ang.).
  18. a b EHF EURO All-Star team announced. den2014.ehf-euro.com, 26 stycznia 2014. [dostęp 2018-01-05]. (ang.).
  19. El pivote Julen Aginagalde elegido mejor jugador de la Liga. marca.com, 7 września 2012. [dostęp 2018-01-05]. (hiszp.).
  20. Julen Aginagalde, elegido mejor jugador de la pasada temporada. marca.com, 5 września 2013. [dostęp 2018-01-05]. (hiszp.).
  21. Julen Aguinagalde, elegido tercer mejor jugador del mundo de 2012. mundodeportivo.com, 8 stycznia 2013. [dostęp 2018-01-05]. (hiszp.).