Jules Halbert

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jules Halbert
Biskup tytularny Archelaïs
Kraj działania

Nowe Hebrydy

Data i miejsce urodzenia

7 lutego 1886
Le Landreau

Data śmierci

4 lutego 1955

Wikariusz apostolski Nowych Hebrydów
Okres sprawowania

1939–1954

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Inkardynacja

maryści

Prezbiterat

29 czerwca 1911

Nominacja biskupia

11 lipca 1939

Sakra biskupia

10 grudnia 1939

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

10 grudnia 1939

Konsekrator

Edoardo Bresson SM

Jules Halbert SM (ur. 7 lutego 1886 w Le Landreau, zm. 4 lutego 1955) – francuski duchowny rzymskokatolicki, marysta, misjonarz, wikariusz apostolski Nowych Hebrydów.

Biografia[edytuj | edytuj kod]

Jules Halbert urodził się 7 lutego 1886 w Le Landreau we Francji. 29 czerwca 1911 otrzymał święcenia prezbiteratu. 3 października 1937 asystował przy sakrze wikariusza apostolskiego Nowej Kaledonii Edoardo Bressona SM.

11 lipca 1939 papież Pius XII mianował go wikariuszem apostolskim Nowych Hebrydów oraz biskupem tytularnym Archelaïsu. 10 grudnia 1939 przyjął sakrę biskupią z rąk wikariusza apostolskiego Nowej Kaledonii Edoardo Bressona SM.

W grudniu 1954 zrezygnował z katedry. Zmarł 4 lutego 1955.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]