Julian Kinasiewicz
 major lekarz weterynarii
| |
| Data i miejsce urodzenia |
27 stycznia 1879 |
|---|---|
| Data śmierci |
1940 |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | |
| Stanowiska |
starszy lekarz weterynarii |
| Odznaczenia | |
| |
Julian Józef Kinasiewicz (ur. 27 stycznia 1879 w Olszanicy, zm. 1940) – major lekarz weterynarii Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się 27 stycznia 1879 w Olszanicy[1], w rodzinie Jana. Kształcił się w C. K. Gimnazjum w Złoczowie (klasa I)[2], później w C. K. IV Gimnazjum we Lwowie, które ukończył w 1898[3][4][5].
Ukończył studia na Akademii Medycyny Weterynaryjnej we Lwowie z tytułem lekarza weterynarii[6].
Został awansowany do stopnia kapitana lekarza weterynarii ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919[7][8]. W 1923, 1924 jako oficer nadetatowy Kadry Okręgowego Szpitala Koni VI pełnił stanowisko starszym lekarzem weterynarzem 12 pułku artylerii polowej w Złoczowie[9][8]. Został awansowany do stopnia majora lekarza weterynarii ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1928[10][11]. Na przełomie lat 20./30. pozostawał starszym lekarzem weterynarzem w 12 pułku artylerii polowej[10][12]. Z dniem 28 lutego 1933 został przeniesiony w stan spoczynku[13]. Jako emerytowany oficer zamieszkiwał nadal w Złoczowie[14].
Po wybuchu II wojny światowej, kampanii wrześniowej i agresji ZSRR na Polskę został wzięty do niewoli i poniósł śmierć w obozie jenieckim[15].
Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Złoty Krzyż Zasługi – 1938 „za całokształt zasług w służbie wojskowej”[16]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-10-17]..
- ↑ Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. Gimnazyum w Złoczowie za rok szkolny 1890. Złoczów: 1890, s. 52.
- ↑ Sprawozdanie Dyrektora C. K. IV. Gimnazyum we Lwowie za rok szkolny 1894. Lwów: 1894, s. 102.
- ↑ Sprawozdanie Dyrektora C. K. IV. Gimnazyum we Lwowie za rok szkolny 1895. Lwów: 1895, s. 112.
- ↑ Władysław Kucharski: Przegląd historyczny 50-lecia Gimnazjum IV im. Jana Długosza we Lwowie. Ósmacy i abiuturienci. W: Władysław Kucharski (red.): Księga pamiątkowa 50-lecia Gimnazjum im. Jana Długosza we Lwowie. Lwów: 1928, s. 95.
- ↑ Włodzimierz A. Gibasiewicz: Niepowtarzalni. Lekarze weterynarii ofiary II wojny światowej. Warszawa: Krajowa Izba Lekarsko-Weterynaryjna, 2009, s. 158. ISBN 978-83-928526-3-6.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1400.
- ↑ a b Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 1268.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 737, 1387.
- ↑ a b Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 759.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 343.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 680.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 15 z 31 grudnia 1932, s. 472.
- ↑ Włodzimierz A. Gibasiewicz: Niepowtarzalni. Lekarze weterynarii ofiary II wojny światowej. Warszawa: Krajowa Izba Lekarsko-Weterynaryjna, 2009, s. 158-159. ISBN 978-83-928526-3-6.
- ↑ Włodzimierz A. Gibasiewicz: Niepowtarzalni. Lekarze weterynarii ofiary II wojny światowej. Warszawa: Krajowa Izba Lekarsko-Weterynaryjna, 2009, s. 159. ISBN 978-83-928526-3-6.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 11 listopada 1938, s. 23.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2022-01-19].
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Włodzimierz A. Gibasiewicz: Niepowtarzalni. Lekarze weterynarii ofiary II wojny światowej. Warszawa: Krajowa Izba Lekarsko-Weterynaryjna, 2009, s. 158-159. ISBN 978-83-928526-3-6.