Julian Potępa

Julian Potępa
	; Julian Potępa (1934)
Data urodzenia	ok. 1887
Data śmierci	31 lipca 1967
Miejsce spoczynku	cmentarz Powązkowski
Zawód, zajęcie	prawnik, sędzia
Narodowość	polska
	Odznaczenia

Julian Michał Potępa (ur. ok. 1887, zm. 31 lipca 1967) – polski prawnik, w okresie PRL sędzia Sądu Najwyższego PRL.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Jana. W okresie międzywojennym był m.in. prokuratorem Sądu Okręgowego w Tarnowie, wiceprezesem Sądu Apelacyjnego w Krakowie.

Po wojnie był sędzią Sądu Najwyższego^[1], dyrektorem Departamentu Ustawodawczego Ministerstwa Sprawiedliwości. Pod koniec 1956 został przewodniczącym komisji powołanej do zbadania powstania i działalności sekcji tajnej w Sądzie Apelacyjnym (Wojewódzkim) w Warszawie i sekcji tajnej w Sądzie Najwyższym^[2].

Jego żoną była Stefania z Gronowskich (zm. 1954)^[1].

Zmarł 31 lipca 1967 w wieku 80 lat. Pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 133-3-30)^[1].

Publikacje[edytuj | edytuj kod]

Reforma postępowania karnego w sądach powszechnych (1949)^[3]

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (14 lipca 1954)^[4]
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (9 listopada 1931)^[5]
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (22 lipca 1947)^[6]
Medal 10-lecia Polski Ludowej (28 kwietnia 1955)^[7]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b ^c Cmentarz Stare Powązki: STEFANIA POTĘPA, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2018-02-01] .
↑ Diana Maksimiuk. Jeszcze w sprawie sekcji tajnych w sądownictwie polskim w latach pięćdziesiątych XX wieku. „Miscellanea Historico-Iuridica”. Tom XI, s. 403, 405, 2012.
↑ Reforma postępowania karnego w sądach powszechnych. bs.sejm.gov.pl. [dostęp 2018-02-02].
↑ M.P. z 1954 r. nr 103, poz. 1340 „za zasługi w pracy zawodowej”.
↑ M.P. z 1931 r. nr 260, poz. 345 „za zasługi na polu pracy zawodowej”.
↑ M.P. z 1947 r. nr 118, poz. 745 „za wybitne zasługi w dziedzinie usprawnienia wymiaru sprawiedliwości”.
↑ M.P. z 1955 r. nr 106, poz. 1419 „Uchwała Rady Państwa z dnia 28 kwietnia 1955 r. nr 0/661 - na wniosek Prezesa Sądu Najwyższego”.

[UMW-1] Cmentarz Stare Powązki: STEFANIA POTĘPA, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2018-02-01] .

[2] Diana Maksimiuk. Jeszcze w sprawie sekcji tajnych w sądownictwie polskim w latach pięćdziesiątych XX wieku. „Miscellanea Historico-Iuridica”. Tom XI, s. 403, 405, 2012.

[3] Reforma postępowania karnego w sądach powszechnych. bs.sejm.gov.pl. [dostęp 2018-02-02].

[4] M.P. z 1954 r. nr 103, poz. 1340 „za zasługi w pracy zawodowej”.

[5] M.P. z 1931 r. nr 260, poz. 345 „za zasługi na polu pracy zawodowej”.

[6] M.P. z 1947 r. nr 118, poz. 745 „za wybitne zasługi w dziedzinie usprawnienia wymiaru sprawiedliwości”.

[7] M.P. z 1955 r. nr 106, poz. 1419 „Uchwała Rady Państwa z dnia 28 kwietnia 1955 r. nr 0/661 - na wniosek Prezesa Sądu Najwyższego”.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]