Juliomyszak
| Juliomys | |||
| E.M. González, 2000[1] | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Infrarząd | |||
| Nadrodzina | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Plemię | |||
| Rodzaj |
juliomyszak | ||
| Typ nomenklatoryczny | |||
|
Thomasomys pictipes Osgood, 1933 | |||
| Gatunki | |||
| |||
Juliomyszak[2] (Juliomys) – rodzaj ssaków z podrodziny bawełniaków (Sigmodontinae) w obrębie rodziny chomikowatych (Cricetidae).
Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]
Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Ameryce Południowej[3][4][5].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Długość ciała (bez ogona) 80–110 mm, długość ogona 82–121 mm, długość ucha 14–18 mm, długość tylnej stopy 18–22 mm; masa ciała 14–29 g[4][6].
Systematyka[edytuj | edytuj kod]
Rodzaj zdefiniował w 2000 roku urugwajski zoolog Enrique M. González na łamach Comunicaciones Zoologicas del Museo de Historia Natural de Montevideo[1]. Na gatunek typowy González wyznaczył (oznaczenie monotypowe) juliomyszaka pstrołapego (J. pictipes).
Etymologia[edytuj | edytuj kod]
Juliomys: dr. Julio Rafael Contreras Roque (1933–2017), argentyński biolog; gr. μυς mus, μυος muos ‘mysz’[7].
Podział systematyczny[edytuj | edytuj kod]
Do rodzaju należą następujące występujące współcześnie gatunki[8][6][3][2]:
- Juliomys pictipes (Osgood, 1933) – juliomyszak pstrołapy
- Juliomys ossitenuis L.P. Costa, S.E. Pavan, Leite & Fagundes, 2007 – juliomyszak drobny
- Juliomys rimofrons J.A. Oliveira & Bonvicino, 2002 – juliomyszak bruzdogłowy
- Juliomys ximenezi Christoff, E.M. Vieira, L.R. Oliveira, J.W. Gonçalves, Valiati & Tomasi, 2016
Opisano również gatunek wymarły znany ze szczątków subfosylnych z czwartorzędu dzisiejszej Brazylii[9]; jednak z braku cech wyraźnie odróżniających J. anoblepas od innych gatunków z obrębu rodzaju Juliomys, Pires i współpracownicy (2020) uważają J. anoblepas za takson wątpliwy i proponują traktowanie go jako nomen dubium[10]:
- Juliomys anoblepas (Winge, 1888)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b E.M. González. Un nuevo genero de roedor sigmodontino de Argentina y Brasil (Mammalia: Rodentia: Sigmodontinae). „Comunicaciones Zoologicas del Museo de Historia Natural de Montevideo”. 12 (196), s. 3, 2000. (hiszp.).
- ↑ a b Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 249. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- ↑ a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 390. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
- ↑ a b U. Pardiñas, P. Myers, L. León-Paniagua, N.O. Garza, J. Cook, B. Kryštufek, R. Haslauer, R. Bradley, G. Shenbrot & J. Patton. Opisy gatunków Cricetidae: U. Pardiñas, D. Ruelas, J. Brito, L. Bradley, R. Bradley, N.O. Garza, B. Kryštufek, J. Cook, E.C. Soto, J. Salazar-Bravo, G. Shenbrot, E. Chiquito, A. Percequillo, J. Prado, R. Haslauer, J. Patton & L. León-Paniagua: Family Cricetidae (True Hamsters, Voles, Lemmings and New World Rats and Mice). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier & T.E. Lacher (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 7: Rodents II. Barcelona: Lynx Edicions, 2017, s. 409–410. ISBN 978-84-16728-04-6. (ang.).
- ↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Genus Juliomys. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2020-11-28].
- ↑ a b Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 248. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
- ↑ B. Beolens, M. Watkins & M. Grayson: The Eponym Dictionary of Mammals. Baltimore: The Johns Hopkins University Press, 2009, s. 84, 217. ISBN 978-0-8018-9304-9. (ang.).
- ↑ N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-10-08]. (ang.).
- ↑ H. Winge: Jordfundne og nulevende Gnavere (Rodentia) fra Lagoa Santa, Minas Geraes, Brasilian. Med Udsigt over Gnavernes indbyrdes Slægtskab. Kjøbenhavn: F. Dreyer, 1887, s. 44, seria: E Museo Lundii 1 (3). (duń.).
- ↑ C. Pires, M. Weksler & C.R. Bonvicino. Morphological variation in the genus Juliomys (Rodentia: Cricetidae: Sigmodontinae) and taxonomic status of Juliomys anoblepas (Winge 1887) from the Quaternary of Southeast Brazil. „Zootaxa”. 4861 (1), s. 441, 2021. DOI: 10.11646/zootaxa.4861.3.9. (ang.).