Justyna Lewańska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Justyna Lewańska
Ilustracja
Justyna Lewańska (2015)
Miejsce urodzenia

Wrocław

Konsul Generalny RP w Monachium
Okres

od 16 sierpnia 2012
do 2015

Poprzednik

Elżbieta Sobótka

Następca

Andrzej Osiak

Justyna Lewańska (2015)
Justyna Lewańska, Ludwig Spaenle, Klaus Ceynowa z Pontyfikałem Płockim

Justyna Lewańska (ur. we Wrocławiu) – polska urzędniczka państwowa, dyplomata, w latach 2012–2015 Konsul Generalny w Monachium[1][2].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Wykształcenie[edytuj | edytuj kod]

Absolwentka Ogólnokształcącej Szkoły Muzycznej I i II stopnia im. K. Szymanowskiego we Wrocławiu w klasie fortepianu, następnie ukończyła dyrygenturę na wrocławskiej Akademii Muzycznej oraz dziennikarstwo na Wydziale Nauk Politycznych Uniwersytetu Wrocławskiego ze specjalizacją rzecznika prasowego.

Praca zawodowa[edytuj | edytuj kod]

Karierę zawodową rozpoczęła w Urzędzie Wojewódzkim we Wrocławiu (1995) na stanowisku rzeczniczki prasowej. Podczas powodzi tysiąclecia w 1997 była główną koordynatorką między sztabem przeciwpowodziowym a mediami. Od 1998 zatrudniona w Ministerstwie Spraw Zagranicznych na stanowisku zastępcy rzecznika prasowego MSZ. W latach 1999–2003 pracowała w ambasadzie RP w Berlinie na stanowisku ds. kultury i nauki oraz jako rzecznik prasowy (w randze I sekretarza). W latach 2003–2004 delegowana do niemieckiego MSZ w ramach programu wymiany dyplomatów. W latach 2004–2005, pracowała na stanowisku zastępczyni rzecznika prasowego MSZ (w randze radcy), a w latach 2005–2006 oddelegowana przez MSZ do Kancelarii Sejmu RP na stanowisko doradczyni Marszałka Sejmu ds. mediów. W latach 2006–2007 pracowała na stanowisku zastępczyni rzecznika prasowego MSZ[3], a następnie w Departamencie Promocji, gdzie należała do Grupy Zadaniowej ds. EXPO 2012 (w randze I radcy). Od 2008 do lipca 2012 pracowała w Departamencie Prawno-Traktatowym na samodzielnym stanowisku ds. informacji i koordynacji[2].

Konsul Generalny[edytuj | edytuj kod]

16 sierpnia 2012 objęła stanowisko Konsul Generalnej RP w Monachium (w randze radca-minister), które pełniła do końca 2015[4]. W ramach obowiązków, m.in. angażowała się w prace na rzecz rewitalizacji polskich miejsc pamięci[5][6], restytucji dóbr kultury[7][8][9] i pamięci historycznej[10][11][12]na terenie Bawarii i Badenii Wirtembergii. W 2015 odzyskała m.in. pontyfikał płocki[13][14][15][16], a także doprowadziła do zrzeczenia się przez Bawarię na rzecz Polski wszelkich praw do pieśni Czerwone maki na Monte Cassino. Blokowała międzynarodowe aukcje, podczas których oferowane były dzieła sztuki poszukiwane przez Polskę w ramach restytucji dóbr kultury np. w Monachium (2013), gdzie na aukcji sprzedawano stolik do kart z letniej rezydencji króla Stanisława Augusta z Łazienek Królewskich[17]. Podejmowała także działania w tzw. aferze Gurlitta[18].

W latach 2015–2016 pracowała w Departamencie Dyplomacji Publicznej i Kulturalnej MSZ na stanowisku ds. polityki historycznej i odpowiadała za tzw. wadliwe kody pamięci. Następnie w latach 2016–2022 w Departamencie Afryki i Bliskiego Wschodu, odpowiadała za współpracę z państwami Zatoki Perskiej. Od 2022 pracuje w Departamencie Konsularnym (w randze radca-minister)[potrzebny przypis].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Konsul Generalny [online], 3 marca 2015 [dostęp 2018-10-30] [zarchiwizowane z adresu 2015-03-03].
  2. a b Zapis przebiegu posiedzenia Komisji Łączności z Polakami za Granicą /nr 13/ [online], www.sejm.gov.pl, 10 maja 2012 [dostęp 2018-10-30] (pol.).
  3. MSZ: uratowany z katastrofy promu to Holender, nie Polak [online], wiadomosci.wp.pl, 31 marca 2006 [dostęp 2024-02-08] (pol.).
  4. https://mm-gazeta.de/images/PDF/MojeMiasto33.pdf
  5. Uroczystości złożenia wieńców w Miejscu Pamięci KZ Dachau [online], monachium.msz.gov.pl, 3 listopada 2014 [dostęp 2018-10-30] [zarchiwizowane z adresu 2018-10-30] (pol.).
  6. 11.11.2014 - Polens Botschafter Jerzy Margański zu Antrittsbesuch im Landtag | Bayerischer Landtag [online], www.bayern.landtag.de [dostęp 2024-02-07].
  7. Jacek Lepiarz, Konsulat RP poszukuje polskich śladów w kolekcji z Monachium, „dzieje.pl”, 13 listopada 2013 [dostęp 2018-10-30] (pol.).
  8. W mieszkaniu w Monachium znaleziono kolekcję obrazów zrabowanych przez nazistów, „wiadomosci.wp.pl”, 5 listopada 2013 [dostęp 2018-11-22] (pol.).
  9. Waldemar Maszewski, Czy Niemcy coś ukrywają? Tajemnica obrazów zrabowanych przez nazistów, „Niezalezna.pl”, 7 listopada 2013 [dostęp 2018-11-22] (pol.).
  10. Składanie wieńców na grobach Polaków w Bawarii i Badenii-Wirtembergii [online], monachium.msz.gov.pl, 18 listopada 2013 [dostęp 2018-11-22] (pol.).
  11. Uroczystość odsłonięcia po 73 latach pomnika ku czci polskiego robotnika przymusowego [online], monachium.msz.gov.pl, 21 maja 2014 [dostęp 2018-11-22] (pol.).
  12. Fragment bramy w b. obozie koncentracyjnym Dachau - skradziony! [online], wpolityce.pl [dostęp 2023-04-17] (pol.).
  13. Diecezja Płocka – XII-wieczny Pontyfikał Płocki wrócił do diecezji [online], diecezjaplocka.pl [dostęp 2018-10-30].
  14. Pontyfikał, czyli tam i z powrotem, „plock.gosc.pl”, 15 kwietnia 2015 [dostęp 2018-10-30].
  15. Cenne Bezcenne Utracone 3/84 – 4/85 2015, „Issuu”, 29 stycznia 2016 [dostęp 2018-11-22] (ang.).
  16. Ukazało się naukowe opracowanie Pontyfikału Płockiego pochodzącego z przełomu XII i XIII wieku [online], histmag.org [dostęp 2022-10-31].
  17. Karciany stolik króla Stasia wrócił do Polski [online], radiozet.pl, 30 kwietnia 2015 [dostęp 2018-11-18] [zarchiwizowane z adresu 2018-11-18] (pol.).
  18. W kolekcji z Monachium mogą być dzieła z Polski [online], wiadomosci.wp.pl, 13 listopada 2013 [dostęp 2018-12-11] (pol.).