Język efate południowy
Wygląd
Obszar | |||
---|---|---|---|
Liczba mówiących |
6 tys. (2001)[1] | ||
Pismo/alfabet | |||
Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
Status oficjalny | |||
Ethnologue | 5 rozwojowy↗ | ||
Kody języka | |||
ISO 639-3 | erk | ||
IETF | erk | ||
Glottolog | sout2856 | ||
Ethnologue | erk | ||
WALS | erk | ||
W Wikipedii | |||
| |||
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. |
Język efate południowy, także nafsan – język austronezyjski z grupy języków oceanicznych, używany na południowym wybrzeżu wyspy Efate, należącej do państwa Vanuatu[2]. Według danych z 2001 r. posługuje się nim 6 tys. osób[1].
Dialekty ze wschodniej części wyspy mają charakter przejściowy między efate południowym a efate północnym, ale przypuszczalnie są bliższe temu pierwszemu[2].
Jest zapisywany alfabetem łacińskim[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c David M. Eberhard , Gary F. Simons , Charles D. Fennig (red.), Efate, South, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2022-07-20] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).
- ↑ a b John Lynch, Terry Crowley: Languages of Vanuatu. A new survey and bibliography. Canberra: Pacific Linguistics, Research School of Pacific and Asian Studies, Australian National University, 2001, s. 111–112, seria: Pacific Linguistics 517. DOI: 10.15144/PL-517. ISBN 0-85883-469-3. OCLC 49882787. [dostęp 2022-07-20]. (ang.).