Języki malajsko-polinezyjskie

Zasięg geograficzny języków malajsko-polinezyjskich na obszarze Archipelagu Malajskiego i Madagaskaru

Migracje ludów austronezyjskich

Języki malajsko-polinezyjskie – grupa językowa obejmująca większość języków (1248) w ramach rodziny języków austronezyjskich, używanych przez ponad 300 mln osób. Wszystkie pozostałe 20 języków austronezyjskich, podzielone na kilka grup, są w użyciu jedynie na Tajwanie.

Uproszczona klasyfikacja Ethnologue

• Balijsko-sasackie (m.in. język balijski)
• Barito (m.in. język malgaski)
• Grupa centralno-wschodnia
  • Centralne
  • Wschodnie
    • Języki oceaniczne (niemal 500 języków, m.in. języki mikronezyjskie i polinezyjskie)
    • Języki południowohalmaherskie i zachodnionowogwinejskie
• Chamorro – język czamorro
• Gayo – język gayo
• Jawajskie (m.in. język jawajski)
• Kayan-murik
• Dajaków lądowych
• Madurskie (m.in. język madurski)
• Malajskie (m.in. język malajski i indonezyjski)
• Mesofilipińskie
  • Środkowofilipińskie (m.in. język tagalski)
• Północnofilipińskie
• Północno-zachodnie
• Palauańskie
• Punan-nibong
• Sama-bajaw
• Południowe mindanao
• Południowofilipińskie
• Celebeskie
• Sumatrańskie
• Sundajskie (m.in. język sundajski)

Zobacz też

• języki rdzenne malajsko-polinezyjskie

Bibliografia

• Alfred FranciszekA.F. Majewicz Alfred FranciszekA.F., Języki świata i ich klasyfikowanie, wyd. 1, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1989, ISBN 83-01-08163-5, OCLC 749247655  (pol.).
• Fay Wouk, Malcolm Ross (red.), The history and typology of western Austronesian voice systems. Australian National University, 2002 (ang.).
• Raymond G.R.G. Gordon Raymond G.R.G., jr. (red.), Malayo-Polynesian, [w:] Ethnologue: Languages of the World [online], wyd. 15, Dallas: SIL International, 2005 [zarchiwizowane z adresu 2005-05-04]  (ang.).