Przejdź do zawartości

Język iau

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Iau
Obszar

Papua (Indonezja)

Liczba mówiących

600 (2000)

Pismo/alfabet

łacińskie

Klasyfikacja genetyczna
Status oficjalny
Ethnologue 5 rozwojowy
Kody języka
ISO 639-3 tmu
IETF tmu
Glottolog iauu1242
Ethnologue tmu
BPS 1137 2
WALS iau
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Język iau, także: foi, iaw, turu, urundi, ururi, yaujęzyk papuaski używany w prowincji Papua we wschodniej Indonezji, we wsiach Barere, Fawi i Taiyai (kabupaten Puncak Jaya). Według danych z 2000 roku posługuje się nim 600 osób[1]. Inne doniesienia sugerują, że ma ponad 1500 użytkowników[2].

Dzieli się na dialekty: iau właściwy, foi, turu[1][2]. Ethnologue (wyd. 18, 2015) podaje, że większa część społeczności nie zna innych języków, jednakże osoby młodsze posługują się indonezyjskim[1]. W pewnym zakresie używany jest także język edopi (elopi), który służy jako lokalny język handlowy. Zaobserwowano, że iau staje się głównym środkiem komunikacji wraz z osiągnięciem dojrzałości wiekowej[3].

Należy do rodziny języków Równiny Jezior[4]. Cechuje się monosylabizmem i ma bardzo złożony system tonalny, wręcz niespotykany w językach świata[5]. Występuje rozbudowana morfologia czasownika, oparta na wykorzystaniu tonów[6].

Nazwa „Turu”, odnosząca się do ludów Iau i Edopi (Elopi), jest używana przez lud Wano[7].

Istnieją pewne publikacje opisujące jego gramatykę. Badaniem tego języka zajmowała się Janet Bateman[8]. Powstał projekt słownika (Iau-English Dictionary, 1980–2020)[9]. Jest zapisywany alfabetem łacińskim[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d M. Paul Lewis, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Iau, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 18, Dallas: SIL International, 2015 [dostęp 2020-06-04] [zarchiwizowane z adresu 2015-09-19] (ang.).
  2. a b Bateman 1980–2020 ↓, s. 1.
  3. Mark Donohue: A grammar of the Skou language of New Guinea. 2004, s. 10. (ang.).
  4. Foley 2018 ↓, s. 530.
  5. Foley 2018 ↓, s. 534.
  6. Janet Bateman: Pragmatic functions of the tone morphemes on illocutionary force particles in Iau. W: Bambang Kaswanti Purwo (red.): Miscellaneous studies of Indonesian and other languages in Indonesia. Jakarta: Universitas Katolik Indonesia Atma Jaya, 1990, s. 1–28, seria: NUSA: Linguistic Studies of Indonesian and Other Languages in Indonesia 32. (ang.).
  7. Willem Burung: The Phonology of Wano. Dallas: SIL International, 2007, s. 15, przyp. 13, seria: SIL Electronic Working Papers 2007-003. OCLC 896390515. [dostęp 2023-08-31]. (ang.).
  8. Foley 2018 ↓, s. 532.
  9. Bateman 1980–2020 ↓.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]