Język lidyjski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Język lidyjski – wymarły język z podrodziny anatolijskiej języków indoeuropejskich, którym posługiwali się w VII-I wieku p.n.e. Lidyjczycy, zamieszkujący Lidię – starożytną krainę w zachodniej Azji Mniejszej. Język lidyjski rozwinął się z języka nowohetyckiego. Zachowały się inskrypcje pochodzące z IV wieku p.n.e., spisane alfabetem greckim, a także pismem lidyjskim[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Dzieje Lidyjczyków [online], Turcja w Sandałach, 9 lipca 2009 [dostęp 2019-03-26] (pol.).