Język paicî
| Obszar | |||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących |
7250 (2009)[1] | ||
| Pismo/alfabet | |||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
| Status oficjalny | |||
| Ethnologue | 6b zagrożony↗ | ||
| Kody języka | |||
| ISO 639-3 | pri | ||
| IETF | pri | ||
| Glottolog | paic1239 | ||
| Ethnologue | pri | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język paicî (a. paaci, pati), także cî – język austronezyjski używany przez grupę ludności w Prowincji Północnej w Nowej Kaledonii. Według danych z 2009 roku posługuje się nim 7250 osób[1].
Istnieją różnice leksykalne i fonetyczne między wybrzeżami wschodnim a zachodnim, a także między regionami Poindimié i Ponérihouen na wybrzeżu wschodnim[1]. Wyróżnia się swoim tonalnym charakterem, podobnie jak pobliski język cèmuhî[2][3].
Jest zapisywany alfabetem łacińskim[1]. Badaniem tego języka zajmował się Jean-Claude Rivierre, autor słownika z 1983 roku (Dictionnaire paicî-français)[4].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Paicî, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2019-06-06] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).
- ↑ Rivierre 1983 ↓, Introduction, s. 13.
- ↑ Florian Lionnet, Tone and downstep in Paicî (Oceanic, New Caledonia), „Phonological Data and Analysis”, 4 (1), 2022, s. 1–47, DOI: 10.3765/pda.v4art1.45, ISSN 2642-1828, OCLC 9484164968 (ang.).
- ↑ Rivierre 1983 ↓.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Jean-Claude Rivierre, Dictionnaire paicî-français: suivi d’un lexique français-paicî, Paris: Société d’études linguistiques et anthropologiques de France (SELAF), 1983 (Langues et cultures du Pacifique 4), ISBN 2-85297-153-4, OCLC 12668416 [dostęp 2024-06-19] (fr.).