Język wolani
| Obszar | |||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących |
5 tys. (1992) | ||
| Pismo/alfabet | |||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
| Status oficjalny | |||
| Ethnologue | 5 rozwojowy↗ | ||
| Kody języka | |||
| ISO 639-3 | wod | ||
| IETF | wod | ||
| Glottolog | wola1243 | ||
| Ethnologue | wod | ||
| BPS | 1150 4 | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język wolani, także: woda, woda-mo, wodani – język transnowogwinejski używany w indonezyjskiej prowincji Papua, na górzystym terenie w rejonie rzek Kemandoga i Mbiyandogo. Według danych z 1992 roku posługuje się nim 5 tys. osób[1].
Został opisany w postaci list słownictwa[2]. Jest zapisywany alfabetem łacińskim[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Wolani, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2022-07-17] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).
- ↑ Pawley i Hammarström 2018 ↓, s. 69.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Andrew Pawley, Harald Hammarström: The Trans New Guinea family. W: Bill Palmer (red.): The Languages and Linguistics of the New Guinea Area: A Comprehensive Guide. Berlin–Boston: Walter de Gruyter, 2018, s. 21–196, seria: The World of Linguistics 4. DOI: 10.1515/9783110295252-002. ISBN 978-3-11-029525-2. OCLC 1041880153. (ang.).