Języki powinowate

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Języki powinowate – języki należące do tej samej ligi językowej, czyli języki używane na sąsiadujących ze sobą terenach, które w wyniku wzajemnych wpływów wykształciły wspólne cechy fonologiczne, morfologiczne lub składniowe[1].

Powinowate względem siebie są np. języki nowogrecki, albański, bułgarski i rumuński należące do bałkańskiej ligi językowej[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Milewski 2005 ↓, s. 104‒105.
  2. Majewicz 1989 ↓, s. 168–171.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]