Kąt trójścienny

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Kąt trójścienny – część przestrzeni ograniczona przez powierzchnię będącą sumą mnogościową trzech niewspółpłaszczyznowych półprostych o wspólnym początku i kątów płaskich wyznaczonych przez każdą parę z tych półprostych. Zazwyczaj kąt trójścienny uzupełniany jest o jego brzeg.

Niewspółpłaszczyznowość półprostych gwarantuje, że kąt trójścienny nie jest półprzestrzenią ani kątem dwuściennym.

Własności wypukłego kąta trójściennego[edytuj | edytuj kod]

  • Suma miar dwóch kątów płaskich jest większa od miary trzeciego kąta.
  • Suma miar kątów płaskich kąta trójściennego jest mniejsza niż

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Jan Zydler: Geometria. Warszawa: Prószyński i S-ka, 1997, seria: Matematyka Szkolna. ISBN 83-7180-155-6. Dostępna w serwisie Wirtualny Wszechświat [1]