Kłębek szyjny
Kłębek szyjny (łac. glomus caroticum) – ciałko przyzwojowe, okrągły twór o średnicy około 4-6 milimetrów,[1] leżący w rozwidleniu tętnicy szyjnej wspólnej.
Jest unaczyniony przez gałązkę tętnicy szyjnej zewnętrznej, a unerwiony przez gałązkę nerwu językowo-gardłowego.
Ma właściwości chemorecepcyjne, jest wrażliwy na zwiększanie się stężenia dwutlenku węgla (hiperkapnia), spadek ciśnienia tlenu (hipoksemia) oraz kwasicę, które pobudzając kłębek szyjny, doprowadzają do skurczu tętnic, przyspieszenia akcji serca oraz hiperwentylacji.[2] Impuls nerwowy biegnie gałęziami zatokowymi nerwu językowo-gardłowego do ośrodka oddechowego w rdzeniu przedłużonym. Komórki kłębka szyjnego mogą być punktem wyjścia nowotworu - przyzwojaka.
Guz kłębka szyjnego może być składową triady Carneya.
