Kamienica Abrama Lubińskiego w Łodzi

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kamienica Abrama Lubińskiego
Symbol zabytku nr rej. A/65 z 20 marca 1971 r.[1]
Ilustracja
widok współczesny (2017)
Państwo

 Polska

Miejscowość

Łódź

Adres

ul. Piotrkowska 19

Typ budynku

kamienica

Styl architektoniczny

neogotyk

Architekt

Gustaw Landau-Gutenteger

Kondygnacje

4

Ukończenie budowy

1872

Ważniejsze przebudowy

1900

Pierwszy właściciel

Abram Lubański

Kolejni właściciele

Berek Zajbert

Położenie na mapie Łodzi
Mapa konturowa Łodzi, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kamienica Abrama Lubińskiego”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kamienica Abrama Lubińskiego”
Położenie na mapie województwa łódzkiego
Mapa konturowa województwa łódzkiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kamienica Abrama Lubińskiego”
Ziemia51°46′25,64″N 19°27′18,36″E/51,773789 19,455100

Kamienica Abrama Lubińskiegokamienica położona przy ulicy Piotrkowskiej 19 w Łodzi.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Początkowo, na parceli gdzie znajduje się dzisiejsza kamienica, stał drewniany budynek parterowy[2]. Na jego miejscu, w 1872 roku wybudowano murowany piętrowy dom będący własnością Abrama Lubińskiego[2][3]. Pod koniec XIX w. w kamienicy mieściło się pięć sklepów z artykułami włókienniczymi oraz siedzibę miał dział administracyjny przędzalni i tkalni wełny fabryki „Warszawski A.M. i Synowie” (działającej od 1880 roku przy ul.Przędzalnianej 20)[4].

W 1900 roku, na zlecenie kolejnego właściciela Bereka Zajberta, dokonano przebudowy, która polegała na dodaniu dwóch kondygnacji, mansardowego dachu z siedmioma oknami oraz narzuceniu neogotyckiej szaty[3]. Przebudowę wykonano według projektu Gustawa Landaua-Gutentegera[5][6].

Swoją siedzibę w budynku posiadał dział administracyjny fabryki „Warszawski A.M. i Synowie”[6]. Mieściły się tutaj również sklepy, a także kantor i skład towarów, spokrewnionych z Berekiem Zajbertem, braci Arona i Hersza Zajbertów[2]. Po II wojnie światowej, działało tutaj kasyno, którego miejsce potem zajęła restauracja „Ludowa”[7][6][8].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo łódzkie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023, s. 46 [dostęp 2016-05-10].
  2. a b c dawna Piotrkowska » Piotrkowska_19 [online], 5 marca 2017 [dostęp 2017-03-05] [zarchiwizowane z adresu 2017-03-05].
  3. a b Anna Rynkowska, Ulica Piotrkowska, wyd. I, Łódź: Wydawnictwo Łódzkie, 1970, s. 190, ISBN 978-83-939822-4-0.
  4. Sławomir Krajewski, Jacek Kusiński: Spacer pierwszy. Ulica Piotrkowska. Łódź: Wydawnictwo Jacek Kusiński, 2008. ISBN 978-83-927666-4-3.
  5. Kamienica A. Lubińskiego w Łodzi – Regionalny Katalog Zabytków Województwa Łódzkiego [online], 5 marca 2017 [dostęp 2017-03-05] [zarchiwizowane z adresu 2017-03-05].
  6. a b c Monik@, baedeker łódzki: PIOTRKOWSKA 19 – kamienica Abrama Lubińskiego [online], baedeker łódzki [dostęp 2017-03-05] [zarchiwizowane z adresu 2017-03-05].
  7. Kamienica Abrama Lubińskiego przy ul. Piotrkowskiej 19 – Fotoblog tubylec.flog.pl [online], 5 marca 2017 [dostęp 2017-03-05] [zarchiwizowane z adresu 2017-03-05].
  8. Spacer szlakiem łódzkich barów PRL [ZDJĘCIA+FILM] – Dzienniklodzki.pl [online], 5 marca 2017 [dostęp 2017-03-05] [zarchiwizowane z adresu 2017-03-05].