Kamienica przy ul. Tadeusza Kościuszki 16 w Sanoku
.jpg) Budynek w 2020 | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Adres | |
| Typ budynku | |
| Kondygnacje |
2 |
Położenie na mapie Sanoka  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa podkarpackiego  | |
Położenie na mapie powiatu sanockiego  | |
 49°33′36,0311″N 22°12′08,7888″E/49,560009 22,202441
| |
Kamienica przy ul. Tadeusza Kościuszki 16 w Sanoku – budynek położony w Sanoku.
Jest umiejscowiona w centralnej części miasta w dzielnicy Śródmieście, u zbiegu ulicy Tadeusza Kościuszki i ulicy Adama Mickiewicza. Budynek jest dwukondygnacyjny i dwufrontowy. Elewacja południowa znajduje się przy ulicy Kościuszki, a elewacja zachodnia przy ulicy Mickiewicza. Naprzeciw fasady południowej znajduje się Plac Miast Partnerskich, a naprzeciw fasady zachodniej jest położona kamienica przy ul. Tadeusza Kościuszki 22.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Pierwotnie budynek figurował pod numerem konskrypcyjnym 849[1]. W latach 30. XX wieku kamienica mieściła się pod numerem 20 ul. Tadeusza Kościuszki[1].
W przeszłości kamienica stanowiła własność rodziny Eichel[2][3]. Na początku 1911 w domu adwokata dr. Eichla zamieszkał lekarz dr Izydor Chotiner[4].
Stefan Stefański określał budynek jako „kamienicę tudzież dom Eichla (wzgl. Ejchla)”[5][6]. Jako właścicielki na początku lat 30. figurowały spadkobierczynie Halina i Eugenia Eichel[1]. W tym czasie w budynku istniały dwa mieszkania, 11 tzw. ubikacji (pomieszczeń) i cztery sklepy[1]. Do końca lat 30. w kamienicy mieszkał i miał swoją kancelarię adwokat, dr Wilhelm Eichel[7][8][9]. Przeniósł on swoją kancelarię ze Skolego do Sanoka w 1904 (wówczas umieścił ją w domu L. Rotha naprzeciw kościoła)[10]. W kamienicy działał m.in. sklep ze słodyczami rodziny Englardów, którzy wytwarzali swoje wyroby w oficynie obok kamienicy przy ulicy Henryka Sienkiewicza 2[9].
Po II wojnie światowej w kamienicy działała Miejska Biblioteka Publiczna[11][5]. Od czasów PRL w lokalu narożnym działa zakład fryzjerski[12]. W budynku do 2017 funkcjonowała Poradnia Psychologiczno-Pedagogiczna w Sanoku[13][14].
W 1995 kamienica została odnowiona od zewnątrz[15]. Wejście do kamienicy znajduje się na południowej fasadzie, zaś drzwi w tym miejscu posiadają zdobienia[5]. Budynek został wpisany do gminnego rejestru zabytków miasta Sanoka, opublikowanego w 2015[16].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Akta miasta Sanoka. Wykaz ulic i mieszkań w mieście Sanoku 1931 r. (zespół 135, sygn. 503). AP Rzeszów – O/Sanok, s. 53.
- ↑ Agata Skowrońska-Wydrzyńska, Maciej Skowroński: Sanok. Zabytkowa architektura miasta. Sanok: San, 2004, s. 15. ISBN 83-919725-2-6.
- ↑ Niech Bóg was uchroni przed takimi nieszczęściami. W: Arkadiusz Komski: Możliwe, że to imię demona... i inne sanockie historie. Rzeszów: Edytorial, 2017, s. 93. ISBN 978-83-65551-32-0.
- ↑ Ogłoszenie. „Tygodnik Ziemi Sanockiej”. Nr 8, s. 3, 19 lutego 1911.
- ↑ a b c Stefan Stefański. Pan Stefański opowiada. Bramy naszych kamieniczek. „Tygodnik Sanocki”. Nr 15 (231), s. 6, 12 kwietnia 1996.
- ↑ Stefański 2005 ↓, s. 16.
- ↑ Spis abonentów sieci telefonicznych państwowych i koncesjonowanych w Polsce (z wyjątkiem m. st. Warszawy). Warszawa: Ministerstwo Poczt i Telegrafów, 1932, s. 513.
- ↑ Książka telefoniczna. 1939. s. 706. [dostęp 2020-08-16].
- ↑ a b Stefański 2005 ↓, s. 16–17.
- ↑ Ogłoszenie. „Gazeta Sanocka”. Nr 36, s. 4, 4 września 1904.
- ↑ Artur Bata. Ćwierć wieku w służbie czytelników. „Podkarpacie”. 19, s. 5, 11 maja 1972.
- ↑ Stefański 2005 ↓, s. 17.
- ↑ Poradnia Psychologiczno-Pedagogiczna w Sanoku. poradniapp.sanok.com.pl. [dostęp 2020-08-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-05-19)].
- ↑ Tomasz Majdosz. Poradnia Psychologiczno-Pedagogiczna w nowym budynku. „Tygodnik Sanocki”. 23 (1326), s. 5, 9 czerwca 2017.
- ↑ Niczym z disneylandu.... „Tygodnik Sanocki”. Nr 47 (159), s. 1, 25 listopada 1995.
- ↑ Zarządzenie Burmistrza Miasta Sanoka nr 42/2015 z 9 marca 2015. bip.um.sanok.pl, 2015-03-09. s. 4. [dostęp 2020-08-16].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Kamienica. W: Stefan Stefański: Kartki z przeszłości Sanoka. Sanok: Oficyna Wydawnicza Miejskiej Biblioteki Publicznej w Sanoku, 2005, s. 15–18. ISBN 83-919470-9-2.