Kapibara mała

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kapibara mała
Hydrochoerus isthmius[1]
Goldman, 1912
ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

gryzonie

Rodzina

kawiowate

Podrodzina

kapibary

Rodzaj

kapibara

Gatunek

kapibara mała

Synonimy
  • Hydrochoeris isthmius Goldman, 1912[2]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]

brak danych
Zasięg występowania
Mapa występowania

Kapibara mała[4] (Hydrochoerus isthmius) – gatunek gryzonia z rodziny kawiowatych (Caviidae). Wyodrębniony do rangi gatunku z H. hydrocharis[5]. Występuje od Panamy do zachodniej Wenezueli i zachodniej Kolumbii[3][2]. Zamieszkuje bagna, ujścia rzek, wzdłuż rzek i strumieni[3]. W zależności od siedliska występuje w grupach lub pojedynczo[3]. Prowadzi dzienny lub nocny tryb życia, który zależy od pożywienia lub pór roku[3]. Ciąża u samic trwa około 120 dni, po którym rodzi się 1- 7 młodych (średnio 3,5)[6]. Kariotyp wynosi 2n=64 and FN=104[2]. W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody i Jej Zasobów został zaliczony do kategorii DD (brak danych)[3]. Gatunek ten jest powszechny w Panamie oraz rzadki w Wenezueli[3]. Stan populacji w Kolumbii nieznany[3]. Zagrożeniami dla tego ssaka jest wylesianie i ekspansja rolnictwa. W Kolumbii intensywnie poławiany[3] jak również jest niszczony habitat tego gryzonia, poprzez osuszanie bagien w ujściu rzeki Magdalena[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Hydrochoerus isthmius, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b c Wilson Don E. & Reeder DeeAnn M. (red.) Hydrochoeris isthmius. w: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3.) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. (ang.) [dostęp 2 października 2011]
  3. a b c d e f g h i j Hydrochoerus isthmius, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  4. Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii Polskiej Akademii Nauk, 2015, s. 297. ISBN 978-83-88147-15-9.
  5. A. Mones. Monografía de la familia Hydrochoeridae (Mammalia: Rodentia). Sistemática, Paleotología, Filogenia, Bibliografa. „Courier Forschungsinstitut Senckenberg”. 134, s. 1-235, 1991. (ang.). 
  6. John F. Eisenberg, Kent H. Redford: Mammals of the Neotropics: The Central Neotropics. Cz. 3. Chicago: University Of Chicago Press, 1999. ISBN 0-226-19542-2. (ang.).