Kaplica św. Floriana w Józefowie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kaplica świętego Floriana
A/441 z 29.07.1969 i z 17.02.1981[1]
kościół filialny
Ilustracja
Widok ogólny
Państwo

 Polska

Województwo

 kujawsko-pomorskie

Miejscowość

Józefowo

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

parafia

Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Izbicy Kujawskiej

Wezwanie

św. Floriana

Położenie na mapie gminy Izbica Kujawska
Mapa konturowa gminy Izbica Kujawska, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kaplica świętego Floriana”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kaplica świętego Floriana”
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego
Mapa konturowa województwa kujawsko-pomorskiego, blisko dolnej krawiędzi nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Kaplica świętego Floriana”
Położenie na mapie powiatu włocławskiego
Mapa konturowa powiatu włocławskiego, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Kaplica świętego Floriana”
Ziemia52°24′48,2″N 18°48′09,7″E/52,413389 18,802694

Kaplica świętego Floriana w Józefowierzymskokatolicki kościół filialny należący do parafii Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Izbicy Kujawskiej (dekanat izbicki diecezji włocławskiej).

Jest to świątynia wzniesiona w 1639 roku. Odrestaurowano ją w 1816 roku dzięki funduszom hrabiego Ksawerego Zboińskiego, w 1864 roku została dobudowana kruchta. W 2000 roku wnętrze zostało odrestaurowane przez Małgorzatę Sadowską–Mathes oraz Ewę i Jerzego Matwijów. Generalny remont obiekyu został wykonany w latach 2011 – 12.

Budowla jest drewniana, jednonawowa, wzniesiona została w konstrukcji zrębowej. Kaplica jest orientowana, do jej budowy użyto drewna sosnowego. Świątynia jest salowa, nie posiada wydzielonego prezbiterium z nawy, zamknięta jest ścianą prostą. Z boku nawy umieszczona jest kruchta. Kaplicę nakrywa dach jednokalenicowy, złożony z gntów, na dachu znajduje się ośmiokątna wieżyczka na sygnaturkę. Jest ona zwieńczona blaszanym dachem hełmowym z latarnią. Wnętrze nakryte jest płaskim stropem. Chór muzyczny jest podparty dwoma słupami, na chórze jest umieszczony prospekt organowy z XIX wieku. Belka tęczowa jest ozdobiona późnobarokowym krucyfiksem. Ołtarz główny powstał w XIX wieku. Dwa ołtarze boczne, ambona i chrzcielnica pochodzą z XVIII stulecia. Rzeźby w stylu barokowym powstały w połowie XVIII wieku i są usytuowane na konsolach[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo kujawsko-pomorskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023 [dostęp 2023-03-03].
  2. Pustynia. Kościoły drewniane w Polsce. [dostęp 2023-03-03]. (pol.).