Kaplica ewangelicko-augsburska w Żyrardowie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kaplica ewangelicko-augsburska w Żyrardowie
Ilustracja
Kaplica ewangelicko-augsburska w Żyrardowie
Państwo

 Polska

Województwo

 mazowieckie

Miejscowość

Żyrardów

Wyznanie

protestanckie

Kościół

Kościół Ewangelicko-Augsburski

Parafia

Parafia Ewangelicko-Augsburska w Żyrardowie

Położenie na mapie Żyrardowa
Mapa konturowa Żyrardowa, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Kaplica ewangelicko-augsburska w Żyrardowie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Kaplica ewangelicko-augsburska w Żyrardowie”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Kaplica ewangelicko-augsburska w Żyrardowie”
Położenie na mapie powiatu żyrardowskiego
Mapa konturowa powiatu żyrardowskiego, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Kaplica ewangelicko-augsburska w Żyrardowie”
Ziemia52°03′21,5″N 20°25′45,2″E/52,055972 20,429222

Kaplica ewangelicko-augsburska w Żyrardowieneogotycka kaplica Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w RP w Żyrardowie, w województwie mazowieckim w Polsce. Należy do parafii ewangelicko-augsburskiej w Żyrardowie, nabożeństwa odbywają się w niej w każdą niedzielę i święta[1].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Obecna kaplica, położona obok dawnego kościoła ewangelickiego w Żyrardowie, powstała jako sala katechetyczno-konfirmacyjna około 1900, podczas sprawowania urzędu proboszcza przez ks. Hugo Woscha[2][3][4].

W dwudziestoleciu międzywojennym budynek był miejscem odbywania się nauki dla dzieci w ramach szkółki niedzielnej. Na parterze znajdowały się dwie sale, z której większa była przeznaczona na zajęcia dla dzieci nieznających języka niemieckiego, gdzie lekcje prowadzono po polsku. W drugiej odbywała się szkółka w języku niemieckim. Mniejsza sala mieściła również kancelarię parafialną[2].

Po zakończeniu II wojny światowej i znacznym zmniejszeniu się liczby członków parafii w związku z działaniami wojennymi i ich wysiedleniami na Zachód, stan budynku pogorszył się na skutek braku środków finansowych na niezbędne remonty. Do napraw przystąpiono dopiero w okresie pełnienia funkcji proboszcza przez ks. Otto Krenza w latach 1953-1958[2].

Plany przeniesienia miejsca sprawowania nabożeństw z niszczejącego kościoła do budynku katechetycznego pojawiły się pod koniec lat 60. XX wieku wobec bardzo złego stanu technicznego świątyni i niemożności pokrycia jej remontu przez parafię. Na zlecenie ówczesnego proboszcza ks. Karola Messerschmidta przeprowadzono ekspertyzę, na skutek której uznano tak duży budynek sakralny jako niepotrzebny dla 60-osobowej parafii i zdecydowano o jego zbyciu. W marcu 1976 dokonano sprzedaży obiektu Kościołowi rzymskokatolickiemu, a na potrzeby parafii ewangelickiej urządzono kaplicę w dawnej sali konfirmacyjnej[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]