
Karkawan
| ||
Obiekt z listy światowego dziedzictwa UNESCO | ||
Ruiny domu w Karkawanie | ||
Państwo | ![]() | |
Typ | kulturowe | |
Spełniane kryterium | III | |
Numer ref. | 332 | |
Regionb | Kraje arabskie | |
Historia wpisania na listę | ||
Wpisanie na listę | 1985 na 9. sesji | |
Dokonane zmiany | 1986 | |
a Oficjalna nazwa wpisana na liście UNESCO b Oficjalny podział dokonany przez UNESCO | ||
![]() |
Karkawan (arab. كركوان, fr. Kerkouane) – starożytne miasto fenickie położone na przylądku Ras at-Tib (współcześnie w Tunezji), najstarsze ruiny podchodzą z VI wieku p.n.e. Miasto przeżywało rozkwit w IV i II wieku p.n.e. Z tego okresu pochodzą pozostałości murów obronnych oraz starannie zaplanowanego układu urbanistycznego z przecinającymi się prostopadle ulicami. Zachowane fragmenty mozaik owych posadzek, stiukowego pokrycia ścian oraz urządzeń sanitarnych (np. wanien) wskazują na zamożność mieszkańców. Rozwój miasta został przerwany w wyniku wyprawy wojennej władcy Syrakuz Agatoklesa. Miasto zostało opuszczone przez mieszkańców w czasie I wojny punickiej (ok. 253 p.n.e.).
Na terenie miasta odkryto pozostałości największego sanktuarium punickiego w Afryce Zachodniej. Zbudowane było na planie semickiej świątyni. Główne wejście, udekorowane dwoma pilastrami wychodziło na główna arterie miejską. Podzielona była na dwie części, z której jedna służyła do sprawowania obrzędów, druga natomiast dla uczestników obrzędów.
Za murami miasta zachowały się ruiny starożytnej nekropolii z fragmentami mozaik, ścian budynków i kolumn. Została ona odkryta w roku 1939 przez archeologa Pierre'a Cintasa. W trakcie wykopalisk odkryto wiele grobów z bogatym wyposażeniem (biżuterią, ceramiką). W roku 1985 miasto zostało wpisane na listę światowego dziedzictwa UNESCO.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Praca zbiorowa, 2006, Wielka Historia Świata, t.11, Polskie Media Amer.Com, ss. 55-57, ISBN 83-7425-366-5
|