Karol Bernstein
| Data urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Zawód, zajęcie |
Karol Bernstein (ur. 8 stycznia 1820, zm. 19 kwietnia 1890 w Warszawie) – polski księgarz i nakładca.
Był synem Bera Lewina Bernsteina przemysłowca i kupca bławatnego (ur. 1778, zm. XIX w.?) oraz Debory Szeinfeld (1782-1853). Jego bratem był Józef Bernstein.
W 1843-1844 odbył praktykę księgarską u Krystiana Teofila Glücksberga w Wilnie. Około 1851 roku rozpoczął prowadzenie księgarni przy ul. Miodowej w Warszawie 483[a]. Bernstein prowadził również działalność nakładową, ogłaszając katalogi i prowadząc wypożyczalnię książek francuskich. Przy księgarni prowadził również skład nut. Wydawał książki rolnicze, przyrodnicze oraz m.in. serię „Biblioteka Popularna Nauk Przyrodzonych podług niemieckiego oryginału A.Bernsteina”. W 1871 przeniósł swoją księgarnię na ul. Niecałą 614[b], a w 1873 - zamknął ją.
Był dwukrotnie żonaty. Po raz pierwszy z Salomeą Dawidson (1830-1853), a po raz drugi z Pauliną Dawidson (1836-1882). Z pierwszego małżeństwa miał dwoje dzieci: Zofię (1851-1879) i Leona (1853-1917).
Jest pochowany na cmentarzu żydowskim przy ulicy Okopowej w Warszawie (kwatera 33, rząd 7)[1].
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Grób Karola Bernsteina w bazie danych Cmentarza Żydowskiego przy ul. Okopowej w Warszawie
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Bożena Zaorska: Bernstein Karol. W: Słownik pracowników książki polskiej. Warszawa - Łódź: PWN, 1972, s. 60-61.
- Kazimierz Reychman: Szkice genealogiczne, Serja I. Warszawa: Hoesick F., 1936, s. 19-20.