Karol Myrek

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Karol Myrek
pułkownik pułkownik
Data i miejsce urodzenia

27 marca 1886
Piaski Wielkie

Data i miejsce śmierci

ok. 1964
Kraków

Przebieg służby
Lata służby

1908–1918;
1918–1945

Siły zbrojne

c. i k. Armia
Wojsko Polskie

Jednostki

3 pułk artylerii

Stanowiska

dowódca 3 Pułku Artylerii Lekkiej Legionów

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
II wojna światowa
kampania wrześniowa

Późniejsza praca

pełnomocnik Rządu RP w Legnicy

Karol Myrek (ur. 27 marca 1886 w Piaskach Wielkich, zm. ok. 1964 w Krakowie) – pułkownik Wojska Polskiego, od sierpnia 1945 pełnomocnik Rządu RP w Legnicy.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Pochodził z chłopskiej rodziny. Jego ojcem był Wojciech Myrek[1]. W 1908 roku wstąpił do armii austro-węgierskiej, w której szeregach walczył we Włoszech. Studiował na Uniwersytecie Jagiellońskim, które ukończył w 1914 r. z tytułem magistra prawa. Po zakończeniu I wojny światowej dołączył do Wojska Polskiego. Brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej jako adiutant. W 1932 dosłużył się stopnia pułkownika. Podczas kampanii wrześniowej był dowódcą obrony artyleryjskiej Krakowa, a następnie dowódcą artylerii ośrodka trzeciego. 20 września przedostał się z Polski do Węgier, gdzie pozostał do zakończenia wojny.

Od 14 sierpnia do grudnia 1945 roku pełnił stanowisko pełnomocnika Rządu RP na obwód XXI – miasto Legnicę, co odpowiadało dzisiejszemu stanowisku prezydenta miasta[2]. We wrześniu tego samego roku, mianował na swojego zastępcę Władysława Dybowskiego[2]. Powodem odwołania Myrka ze stanowiska była jego krytyka wobec radzieckich władz miasta[3].

Upamiętnienie[edytuj | edytuj kod]

W Legnicy znajduje się ulica płk. Karola Myrka[4].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ [Detale rekordu] [online], wbh.wp.mil.pl [dostęp 2022-12-09].
  2. ↑ a b Legnica: Uroczysta sesja Rady Miejskiej [online], Serwis Samorządowy PAP [dostęp 2022-12-09] (pol.).
  3. ↑ „Mała Moskwa” [online], histmag.org [dostęp 2022-12-09].
  4. ↑ Legnica - Wykaz Ulic [online], wykaz.rky.pl [dostęp 2022-12-09].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Piotr Zarzycki: 3 pułk artylerii lekkiej Legionów. Pruszków: Oficyna Wydawnicza Ajaks, 2005, s. t. XXIV, 199–232, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich w kampanii wrześniowej, zeszyt 121. ISBN 83-88773-97-6.
  • Karol Myrek: Zarys historji wojennej 3-go pułku artylerii polowej legionów. Warszawa: Wojskowe Biuro Historyczne, 1928.
  • A Stępień: Pułkownik Karol Myrek i jego legnicki epizod „Szkice Legnickie”. T. XXIV. 2003, s. 199–232.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Karol_Myrek&oldid=72993666”