Przejdź do zawartości

Kaszubienie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Kaszubienie – właściwość kaszubszczyzny, polegająca na stwardnieniu szeregu spółgłosek dziąsłowo-podniebiennych (ciszących) ć, ś, ź, w szereg spółgłosek zębowych (syczących) c, s, z, dz. Jest to proces w dużym stopniu podobny do mazurzenia.

Drugim, rzadszym rodzajem kaszubienia, jest przejście szeregu spółgłosek dziąsłowo-podniebiennych w szereg spółgłosek dziąsłowych cz, sz, ż, . Jest to proces poniekąd odwrotny do jabłonkowania.

Proces ten dokonał się prawdopodobnie przed wiekiem XVII i wynikł z tendencji do zamiany złożonego systemu spółgłosek w podobny, ale prostszy w artykulacji.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Stanisław Dubisz, Halina Karaś, Nijola Kolis, Dialekty i gwary polskie, Wiedza Powszechna, 1995, s. 66