Katastrofa lotu Atlantic Southeast Airlines 529

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Katastrofa lotu Atlantic Southeast Airlines 529
Ilustracja
Wrak samolotu.
Państwo

 Stany Zjednoczone

Miejsce

Carrollton

Data

21 sierpnia 1995

Godzina

12:53 czasu lokalnego
18:53 czasu polskiego

Rodzaj

Zderzenie z ziemią

Przyczyna

Odpadnięcie łopaty śmigła na skutek zmęczenia materiału, uszkodzenie silnika

Ofiary śmiertelne

9 osób

Ranni

20 osób

Statek powietrzny
Typ

Embraer 120 "Brasilia"

Użytkownik

Atlantic Southeast Airlines

Numer

N256AS

Start

Stany Zjednoczone Atlanta

Cel lotu

Stany Zjednoczone Gulfport

Numer lotu

529

Liczba pasażerów

26 osób

Liczba załogi

3 osoby

Położenie na mapie Stanów Zjednoczonych
Mapa konturowa Stanów Zjednoczonych, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „miejsce zdarzenia”
33°34′47,03″N 85°09′40,36″W/33,579730 -85,161210

Katastrofa lotu Atlantic Southeast Airlines 529 – katastrofa lotnicza, która zdarzyła się 21 sierpnia 1995 roku w Carrollton. Na skutek uszkodzenia łopaty śmigła samolot runął na ziemię. W katastrofie zginęło 9 osób (w tym jedna 4 miesiące po katastrofie).

Samolot[edytuj | edytuj kod]

Samolot, który uległ katastrofie, to Embraer 120 "Brasilia", sprowadzony przez linię lotniczą 3 marca 1989 roku. W dniu katastrofy maszyna miała wylatane 18 171 godzin.

Katastrofa[edytuj | edytuj kod]

O godzinie 12:00 czasu miejscowego samolot wystartował z Atlanty. Za sterami siedział kapitan Ed Gannaway i pierwszy oficer Matt Warmerdam. Kapitan na tym typie samolotu miał wylatane ponad 1200 godzin. O godzinie 12:52:45 w momencie przelotu nad Carrollton śmigło lewego silnika oderwało się i uderzyło w kadłub. Silnik został uszkodzony i samolot zaczął tracić wysokość. Samolot runął na równinnym terenie. W katastrofie zginęło 9 osób (w tym pierwszy pilot), jednak część nie zginęła od samego uderzenia, ale od pożaru, który wybuchł po zderzeniu.

Przyczyny[edytuj | edytuj kod]

Przyczyną katastrofy było oderwanie się łopaty śmigła silnika na skutek pęknięć zmęczeniowych. Już wcześniej śmigło wykazywało pęknięcia, ale mechanik łatał je ścierając. To doprowadziło w końcu do pęknięcia łopaty i jej oderwania, co skutkowało uszkodzeniem silnika.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]