Katastrofa lotu Continental Airlines 1713

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Lot Continental Airlines 1713
Ilustracja
DC-9 linii Continental Airlines, podobny do tego, który się rozbił
Państwo

 Stany Zjednoczone

Miejsce

Denver

Data

15 listopada 1987

Godzina

14:14 czasu lokalnego
22:14 czasu polskiego

Rodzaj

Zderzenie z ziemią

Przyczyna

Oblodzenie, błąd pilota

Ofiary śmiertelne

28 osób

Statek powietrzny
Typ

McDonnell Douglas DC-9

Użytkownik

Continental Airlines

Numer

N626TX

Start

Stany Zjednoczone Denver

Cel lotu

Stany Zjednoczone Boise

Numer lotu

1713

Liczba pasażerów

77 osób

Liczba załogi

5 osób

Położenie na mapie Stanów Zjednoczonych
Mapa konturowa Stanów Zjednoczonych, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Miejsce katastrofy”
Ziemia39°52′08,3″N 104°39′36,1″W/39,868972 -104,660028

Katastrofa lotu Continental Airlines 1713wypadek lotniczy, który wydarzył się 15 listopada 1987 roku w porcie lotniczym Stapleton w Denver. Chwilę po starcie samolot Douglas DC-9 linii Continental przechylił się na lewą stronę, zahaczył skrzydłem o pas startowy i rozbił się przewracając do góry podwoziem. Zginęło 28 spośród 82 osób znajdujących się na pokładzie[1].

Typ samolotu[edytuj | edytuj kod]

Samolotem, który uległ wypadkowi, był McDonnell Douglas DC-9 należący do linii Continental Airlines. Maszyna nosiła numery rejestracyjne N626TX. Tego dnia wykonywał lot z Denver do Boise.

Przebieg wypadku[edytuj | edytuj kod]

O godzinie 12:25 lot 1713 stał przy bramce na lotnisku Stapleton w Denver. Załogą dowodził kapitan Frank B. Zvonek Jr; drugim pilotem był 26-letni Lee Edward Bruecher. Z powodu opadów atmosferycznych wiele lotów tego dnia zostało opóźnionych lub odwołanych. Z tego powodu załodze bardzo się śpieszyło, aby jak najszybciej wystartować. Piloci bez zezwolenia na wypychanie rozpoczęli kołowanie. O 14:14 załoga otrzymała od kontroli ruchu lotniczego zezwolenie na rozpoczęcie startu. Po osiągnięciu prędkości V1 samolot wystartował. Już po kilku sekundach rozpoczęły się problemy. Samolot gwałtownie przechylił się na lewe skrzydło i uderzył nim w pas startowy. Po zderzeniu przewrócił się do góry podwoziem, a przez kabinę pasażerską przeszła kula ognia. Maszyna rozpadła się na kilka części i stanęła w płomieniach. Zginęło 25 pasażerów i 3 członków załogi, w tym obaj piloci[2].

Śledztwo[edytuj | edytuj kod]

Dochodzenie w sprawie katastrofy lotu 1713 przeprowadziła Narodowa Rada Bezpieczeństwa Transportu (NTSB). Po ponad rocznym śledztwie wydała oficjalny raport, w których wymieniono trzy najważniejsze przyczyny:

  • niedoświadczenie kapitana Franka Zvonka Jr. na tym typie maszyny (na DC-9 miał wylatane jedynie 166 godzin),
  • niewielka ilość lodu znajdująca się na skrzydłach, która utrudniła sterowanie,
  • nieporozumienie między załogą a kontrolą lotów,
  • zbytnie uniesienie dziobu przy starcie przez drugiego pilota.

Następstwa[edytuj | edytuj kod]

Na podstawie katastrofy lotu Continental 1713 nakręcono 10. odcinek z 18 serii kanadyjskiego serialu „Katastrofa w przestworzach” pt. „Dead of Winter”.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ASN Aircraft accident. aviation-safety.net.
  2. 30th anniversary of deadly continental airlines crash at stapleton airport [online], FOX31 Denver [dostęp 2018-02-01] (ang.).