Przejdź do zawartości

Katedra św. Magnusa w Kirkjubøur

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Katedra św. Magnusa w Kirkjubøur
Múrurin
Ilustracja
Katedra świętego Magnusa, za nią Kirkjubøargarður
Państwo

 Dania

Terytorium zależne

 Wyspy Owcze

Miejscowość

Kirkjubøur

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Diecezja

farerska

Wezwanie

św. Magnusa

Położenie na mapie Wysp Owczych
Mapa konturowa Wysp Owczych, w centrum znajduje się punkt z opisem „Katedra św. Magnusa w Kirkjubøur”
Ziemia61°57′21″N 6°47′36″W/61,955833 -6,793333

Katedra świętego Magnusa – historyczna katedra diecezji farerskiej, największy średniowieczny zabytek na Wyspach Owczych, a także jedyny budynkiem stylu gotyckiego z tamtego okresu. Położona jest w wiosce Kirkjubøur, na wyspie Streymoy, opodal Thorshavn, stolicy archipelagu. Budynek nazywano też Múrurin, co po farersku oznacza po prostu Ściany. Oprócz katedry mieszczą się tam również dwa starsze zabytki: kościół św. Olava i Kirkjubøargarður.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Katedrę zaczęto budować około 1300 roku, na zlecenie biskupa Erlenda, jednak nigdy jej nie dokończono. Powstała jedynie nawa główna i zakrystia natomiast w zamyśle fundatora była jeszcze wieża. Do okresu reformacji katedra była siedzibą diecezji farerskiej. Dobiciem i tak popadającej już w ruinę budowli była lawina, która zeszła z Kirkjubøkambur w 1772 roku i zniszczyła znaczną część katedry. Dziś obiekt jest chętnie odwiedzany przez turystów, którzy zechcą przybyć na Wyspy Owcze.

Płaskorzeźby i relikty

[edytuj | edytuj kod]

Choć bardzo wiele pamiątek dawnego zdobnictwa ścian katedry zostało zniszczonych przez upływ czasu lub lawinę z 1772, zachowało się kilka spośród nich. Najciekawszymi są:

Ostatnie z dzieł jest powiązane z ciekawą historią. Bardzo długo sądzono, że za ową płaskorzeźbą znajdują się relikwie Świętych należące niegdyś do katedry. Opowieść tę traktowano raczej jako mit, aż do roku 1905, kiedy odsłonięto płytę i naprawdę odnaleziono szczątki po siedmiu świętych, z których cztery rozpoznano. Miały to być: kości świętego Magnusa, świętego Torlakka, kawałek materiału z sukni Najświętszej Panienki oraz skrawek drewna z krzyża, na którym miał umrzeć Chrystus.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]