Kategorie dworców kolejowych w Niemczech

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

5400 dworców, stacji i przystanków w Niemczech dzieli się na 7 kategorii[1]:

Kategoria 1[edytuj | edytuj kod]

21 największych stacji węzłowych:

Kategoria 2[edytuj | edytuj kod]

83 stacje, np.:

Kategoria 3[edytuj | edytuj kod]

Około 230 stacji. Zdecydowanie największym w tej kategorii jest Chemnitz Hauptbahnhof, zdegradowany z kategorii 2. Inne przykłady stanowią: Mülheim (Ruhr) Hauptbahnhof, Jena Paradies, Homburg (Saar) Hauptbahnhof, Schorndorf, Tuttlingen, Wetzlar i Montabaur.

Kategoria 4[edytuj | edytuj kod]

Około 600 stacji. Przykłady: Düren, Berlin-Lichterfelde Ost, Stuttgart-Bad Cannstatt, Unna, Mönchengladbach Hauptbahnhof. Mönchengladbach jest największym niemieckim miastem wyłącznie z ruchem regionalnym.

Kategoria 5[edytuj | edytuj kod]

Około 1040 stacji. Przykłady: Postbauer-Heng, Köln-Holweide, Duckterath i Lingenfeld.

Kategoria 6[edytuj | edytuj kod]

Około 2500 stacji. Stacje te mają małą liczbę pasażerów i tylko najbardziej podstawowy, potrzebny sprzęt. Często są one podobne do przystanków autobusowych, np. Neue Schenke, Ilmenau, Goldshöfe.

Kategoria 7[edytuj | edytuj kod]

Większość z 880 stacji najniższej kategorii 7 znajduje się na obszarach wiejskich. Stacje te posiadające zazwyczaj nie więcej niż jeden peron są obsługiwane tylko przez kilka pociągów lokalnych. Przykładem tej kategorii jest Stuttgart-Münster.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Die sieben Bahnhofskategorien. Deutsche Bahn. [dostęp 2013-04-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-04-17)].