Kazimierz Żmudziński

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kazimierz Żmudziński
major artylerii major artylerii
Data urodzenia

1 marca 1901, 1902 lub 1903

Data i miejsce śmierci

październik 1939
Wiedeń

Przebieg służby
Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Jednostki

2 pułk artylerii górskiej,
1 pułk artylerii górskiej,
1 pułk artylerii motorowej,
16 dywizjon artylerii motorowej

Stanowiska

dowódca dywizjonu

Główne wojny i bitwy

wojna polsko-bolszewicka,
II wojna światowa (kampania wrześniowa)

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Walecznych (1920–1941)

Kazimierz Józef Żmudziński (ur. 1 marca 1901, 1902 lub 1903, zm. w październiku 1939 w Wiedniu) – major artylerii Wojska Polskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Nagrobek Kazimierza Żmudzińskiego w Wiedniu

Urodził się 1 marca 1901 lub 1902 lub 1903[a]. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości wstąpił do Wojska Polskiego. Brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej. Został awansowany na stopień podporucznika artylerii ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 i zweryfikowany z lokatą 4[1]. Następnie awansowany na stopień porucznika artylerii ze starszeństwem z dniem 1 września 1920 i zweryfikowany z lokatą 4[2][3]. Był przydzielony do 2 pułku artylerii górskiej w Przemyślu (1923, 1924)[4][5]. W 1928 służył w 1 pułku artylerii górskiej, stacjonującym w garnizonie Stryj[6]. Został awansowany do stopnia kapitana artylerii ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1931[7]. W latach 30. do 1939 służył w 1 pułku artylerii motorowej w Stryju[8][9]. W tych latach został awansowany na stopień majora artylerii.

Wobec zagrożenia wybuchem konfliktu zbrojnego w ramach mobilizacji powszechnej 31 sierpnia/1 września 1939 został mianowany dowódcą 16 dywizjonu artylerii motorowej, zmobilizowanego w wyniku przemianowania I dywizjonu z 1 pułk artylerii motorowej w Stryju. Na tym stanowisku służył po wybuchu II wojny światowej w czasie kampanii wrześniowej na stanowisku dowódcy. Został ranny[10] i wzięty przez Niemców do niewoli, po czym zmarł w październiku 1939 w Wiedniu[11].

Został pochowany w kwaterze żołnierzy polskich na Cmentarzu Centralnym w Wiedniu[12]. Jego nazwisko, jako żołnierza najwyższego stopniem wojskowym, zostało wymienione na ustanowionej w tej kwaterze tablicy pamiątkowej, której inskrypcja głosi: Pamięci żołnierzy polskich ofiar faszyzmu w latach 1939-1945.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Przy jednakowej dacie dziennej Roczniki Oficerskie podały różny rok urodzenia Kazimierza Żmudzińskiego: Rocznik Oficerski 1928 (s. 478)] wskazał rok 1901, zaś Rocznik Oficerski 1932 (s. 197) i Rocznik Oficerski 1939 (s. 167) wskazały rok 1903. Inskrypcja na nagrobku podała rok urodzenia 1902.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 833.
  2. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 753.
  3. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 478.
  4. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 777.
  5. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 697.
  6. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 406.
  7. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 197.
  8. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 712.
  9. ↑ Rocznik Oficerski 1939 ↓, s. 167.
  10. ↑ Michał Rapta, Wojciech Rupta, Grzegorz Moskal: Mroczne sekrety willi "Tereska" 1939-1945. Wadwice: Grafikon, 2009, s. 74. ISBN 978-83-60817-33-9.
  11. ↑ Z Podhalańską Grupą Rekonstrukcji Historycznych ZP ”Błyskawica”. ludzieognia.rabka-net.pl. [dostęp 2015-08-14].
  12. ↑ Kazimierz Żmudziński. nieobecni.com.pl. [dostęp 2015-08-14].
  13. ↑ Antoni Grudziński: Lista żołnierzy odznaczonych. s. 251. [dostęp 2015-08-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].
  14. ↑ Lista nazwisk osób odznaczonych Orderem Virtuti Militari. stankiewicze.com. [dostęp 2015-08-14].
  15. ↑ Łukomski G., Polak B., Suchcitz A., Kawalerowie Virtuti Militari 1792 - 1945, Koszalin 1997, s. 541.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Kazimierz_Żmudziński&oldid=66459561”