Kazimierz Gąsiorowski (inżynier)
.jpg)
| |
| Data urodzenia |
ok. 1856 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Narodowość |
polska |
Kazimierz Gąsiorowski (ur. ok. 1856, zm. 15 maja 1936 we Lwowie) – polski inżynier górnictwa.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Był dyrektorem kopalni wosku ziemnego w Borysławiu (w tym czasie w 1898 został mianowany członkiem komisji krajowej we Lwowie w sprawie wystawy międzynarodowej w Paryżu, zaplanowanej na 1900[1]), następnie (1907) kierował gwarectwem naftowym i gazowym w miejscowości Niebyłów (powiat doliński)[2]. Od 1913 do 1936 sprawował stanowisko prezydenta Izby Inżynierskiej we Lwowie, zarówno w okresie zaboru austriackiego w ramach autonomii galicyjskiej, jak i po odzyskaniu przez Polskę niepodległości w niepodległej II Rzeczypospolitej[3]. W 1922 pełnił funkcję konzulenta dla spraw terenów naftowych przy Ministerstwie Przemysłu i Handlu[4].
Zmarł 15 maja 1936 we Lwowie w wieku 80 lat[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Część urzędowa. „Słowo Polskie”, s. 1, nr 44 z 25 lutego 1898.
- ↑ Dział ekonomiczny. „Słowo Polskie”, s. 9, nr 462 z 4 października 1907.
- ↑ a b Kronika miejska. Zgon ś.p. inż. Gąsiorowskiego. „Gazeta Lwowska”, s. 2, nr 114 z 19 maja 1936.
- ↑ Maksymilian Hopfinger. Dział ekonomiczny. „Słowo Polskie”, s. 9, nr 269 z 23 listopada 1922.