Kazimierz Lasocki

Kazimierz Lasocki

w pracowni w Warszawie 1934.
Data i miejsce urodzenia	1 marca 1871 Gąbin
Data i miejsce śmierci	11 września 1952 Warszawa
Narodowość	polska
Alma Mater	Akademia Sztuk Pięknych w Monachium
Dziedzina sztuki	malarstwo

Kazimierz Lasocki (ur. 1 marca 1871 w Gąbinie, zm. 11 września 1952 w Warszawie) – polski malarz pejzażysta i animalista, przedstawiciel realizmu.

Życiorys

Syn Józefa i Pauliny z Wójcickich, od 1903 żonaty z Zofią Żera. W latach 1890–1895 studiował w warszawskiej Klasie Rysunkowej u Wojciecha Gersona i Jana Kauzika, a następnie w latach 1895–1900 w akademii monachijskiej u Johanna Caspara Hertericha, Franza Stucka, a także w szkole Antona Ažbègo.

Odbył podróże po Austrii, Niemczech, Turcji i Włoszech. Dużo podróżował również po Polsce. W latach 1901–1904 był asystentem Konrada Krzyżanowskiego w jego prywatnej szkole. W latach 1908–1910 związany z Grupą Artystów Polskich "Odłam". W latach 1917–1918 był jednym z organizatorów życia artystycznego w Kijowie i Kamieńcu, gdzie wykładał na Uniwersytecie Ludowym.

Po II wojnie światowej wziął udział w I i II Ogólnopolskiej Wystawie Plastyki w Warszawie (1950, 1951). Wystawiał przeważnie w Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie oraz w Salonie Sztuki Stefana Kulikowskiego w Warszawie, a także w Krakowie, Łodzi, Lwowie, Poznaniu.

Malował pejzaże, portrety. Często podejmował temat zwierząt ukazanych w krajobrazie, zwłaszcza pasącego się bydła, co stało się jego specjalnością. Od 1934 roku kierował Sekcją Malarzy Animalistów w Warszawskim Towarzystwie Artystycznym. W czasie powstania warszawskiego znaczna część jego dorobku uległa zniszczeniu. Pochowany na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 82-3-14).

Galeria

• 
  Pastuszkowie na pastwisku (1923)
• 
  Zaloty (1924)
• 
  Pejzaż z krowami (1932)
• 
  Krowa (1946)
• 
  Orka (1911)
• 
  Sosny mazowieckie (1923)

Bibliografia

• Polski Słownik Biograficzny, t. XVI, 1971.
• Słownik Artystów Polskich i obcych w Polsce działających, t. IV, 1986.