Kazimierz Rossman

Kazimierz Rossman
Data i miejsce urodzenia	2 listopada 1866 ; Bielawa
Data i miejsce śmierci	sierpień 1944 ; Garwolin
Zawód, zajęcie	notariusz, adwokat
	Odznaczenia

Kazimierz Rossman^[1], także Kazimierz Rossmann^[2] (ur. 2 listopada 1866 w Bielawie, zm. w sierpniu 1944 w Garwolinie) – adwokat, notariusz, działacz społeczny, prezes Sądu Okręgowego w Łodzi (1917–1919)^[2].

Życiorys

Był wnukiem Henryka Wilhelma Rossmanna (1787–1850) i synem Ludwika Wilhelma i Olgi z domu White^[2].

W 1888 ukończył naukę w gimnazjum filologicznym w Grodnie, a następnie studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego. W latach 1898–1917 był adwokatem przysięgłym Izby Skarbowej w Warszawie, jednocześnie mieszkając w Łodzi i pracując także jako obrońca sądowy^[2].

Był członkiem Zarządu Okręgowego Polskiej Macierzy Szkolnej (1906–1907). Był współzałożycielem oraz członkiem zarządu Towarzystwa „Uczelnia” i współorganizatorem Gimnazjum Polskiego w Łodzi - pierwszej szkoły średniej z polskim językiem wykładowym, należał do jego Rady Opiekuńczej^[2].

W 1906 kandydował bezskutecznie do I Dumy Państwowej jako kandydat III Okręgu z listy wyborczej połączonych ugrupowań polskiego komitetu wyborczego i niemieckiej partii konstytucyjno-liberalnej w Łodzi. Następnie został członkiem Narodowej Demokracji oraz należał do Ligi Narodowej^[3]. Podczas I wojny światowej był członkiem podległej Głównemu Komitetowi Obywatelskiemu Łódzkiej Sekcji Szacunkowej Miejskiej, z siedzibą przy ul. Piotrkowskiej 96, działającej od 30 listopada 1914 do końca czerwca 1915 roku. Komisja rozpatrywała wnioski o oszacowanie strat wojennych^[4].

W latach 1917–1919 był prezesem Sądu Okręgowego w Łodzi. W 1919 został mianowany notariuszem przy Wydziale Hipotecznym Sądu Pokoju w Łodzi. W latach 1922–1923 działał w Zarządzie Łódzkiego Oddziału Zrzeszenia Notariuszy. W latach 1933–1939 był notariuszem przy Wydziale Hipotecznym Sądu Grodzkiego w Bielsku Podlaskim z siedzibą w Siemiatyczach. W 1934 zamieszkał na stałe w Warszawie, a od 1939 pracował w Garwolinie^[3].

2 maja 1924 został odznaczony Krzyżem Komardorskim Orderu Odrodzenia Polski^[1].

Został pochowany na cmentarzu Powązkowskim (kw. 299a, rząd 4, miejsce 1,2)^[2].

Przypisy

↑ ^a ^b Order Odrodzenia Polski. Trzechlecie pierwszej kapituły 1921–1924. Warszawa: Prezydium Rady Ministrów, 1926, s. 20.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Kazimierz Rossman h. Rossmann [online], Sejm-Wielki.pl [dostęp 2023-05-14] .
↑ ^a ^b Polski slownik biograficzny: Romiszowski Aleksander-Rudowski Andrzej, Skład główny w księg, Gebethnera i Wolffa, 1935 [dostęp 2023-05-14] (pol.).
↑ AnetaA. Stawiszyńska AnetaA., Łódź w latach I wojny światowej, Oświęcim: Wydawnictwo Napoleon V, 2016, s. 457–458, ISBN 978-83-65495-27-3 [dostęp 2023-05-27] .

[:1-1] Order Odrodzenia Polski. Trzechlecie pierwszej kapituły 1921–1924. Warszawa: Prezydium Rady Ministrów, 1926, s. 20.

[:0-2] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Kazimierz Rossman h. Rossmann [online], Sejm-Wielki.pl [dostęp 2023-05-14] .

[:2-3] Polski slownik biograficzny: Romiszowski Aleksander-Rudowski Andrzej, Skład główny w księg, Gebethnera i Wolffa, 1935 [dostęp 2023-05-14] (pol.).

[4] AnetaA. Stawiszyńska AnetaA., Łódź w latach I wojny światowej, Oświęcim: Wydawnictwo Napoleon V, 2016, s. 457–458, ISBN 978-83-65495-27-3 [dostęp 2023-05-27] .

[1]

[2]

[3]

[4]